FC Utrecht bestaat 1 juli vijftig jaar. Sportverslaggever Ton de Ruiter kijkt met een knipoog naar het heden in een wekelijkse rubriek terug op het woelige verleden.         

Deel 38 

Je bent 35 jaar directeur van een kraanbedrijf. Je hebt met je mannen een Russische onderzeeër naar boven gehaald. Je hebt je bedrijf verkocht. Je hebt op je 55e een wandeling gemaakt naar Athene en terug van Alicante naar Harmelen. Je hebt de Quote uit waarin staat dat je bankrekening 115 miljoen euro telt. Wat moet je dan? 

Dan zeg je ’ja’ tegen Frans Snijders, lid van de Raad van Commissarissen van het weer eens in financiële problemen geraakte FC Utrecht. De club waar je vanaf de oprichting in 1970 supporter van bent. Op 2 april 2008 presenteert de club zijn nieuwe geldschieter. De ondernemer uit De Meern krijgt voor 16 miljoen euro 51 procent van de aandelen en zegt:  ‘In je leven doe je zaken op verstand en op emotie. Hier heeft de emotie gewonnen.’ Hij belooft tien jaar te blijven en stelt zich een doel: ‘Het FC Utrecht-gevoel moet in de poriën van de wijken zitten. Mensen moet van FC Utrecht gaan houden. Ik zie FC Utrecht niet alleen als voetbalclub maar ook als band in de samenleving’

Op 5 mei 2020 wordt hij 70. De tien jaar FC Utrecht zijn er inmiddels twaalf. Heftige jaren waarin hij ervaart dat het leiden van een voetbalclub in vrijwel niets is te vergelijken met de baas spelen bij een kraanbedrijf.  Neem het eerste halve seizoen. In oktober worden de assistenten John van Loen, David Nascimento, Rob Druppers en Maarten Arts weggestuurd. De chemie tussen hen en Willem van Hanegem  is verdwenen. De hoofdtrainer zelf noemt Van Seumeren in december ‘een duikboot zonder verstand van voetbal’. Onmiddellijk ontslag volgt. Technisch directeur Piet Buter is het niet eens met het ontslag en vertrekt. Het zijn de  eerste vertrekkers en niet de laatste. Een citaat van de geldschieter:  ‘Ik heb het niet in me om eindeloos iemands hand vast te houden. Als je echt niet kan zwemmen is het klaar.’

De persconferentie in 2008. Foto: Ton van den Berg

In de top vertrekken de algemeen directeuren Jan Willem van Dop en Wilco van Schaik. Jan Willem van Dop zoekt een nieuwe uitdaging na een dienstverband van zes jaar (1 oktober 2005). Bekend is dat Van Seumeren hem ongeschikt vindt als algemeen directeur. Bij Wilco van Schaik speelt dat commercieel en in toeschouwersaantallen doelstellingen niet zijn behaald. Van Schaik mist ook het vertrouwen van de overige directieleden. Nog een periode die zoveel energie, passie en bevlogenheid vraagt en die zoveel van je eist, daar past hij voor.

Voormalig hoofdtrainer Foeke Booy wordt juli 2009 door Van Seumeren weggeplukt bij Sparta en voor vier jaar aangesteld als technisch directeur. Op 10 mei 2012 valt het doek voor de Fries. De geldschieter houdt hem verantwoordelijk voor de aankoop van de Zweden Alexander Gerndt, Johan Martensson en Marcus Nilsson. Paniekaankopen na het vertrek van Dries Mertens, Kevin Strootman en Ricky van Wolfswinkel.  Van Seumeren heeft er wakker van gelegen en zegt in 2014: ,,Duur leergeld. Die spelers zijn totaal mislukt. Een dure fout waarvan we nu nog de wrange vruchten plukken. Ik weet wat ze hebben gekost aan transfersommen, maar ook aan salarissen. Ongelooflijk. Daarvan zitten we nu nog op de blaren.”

Niet alleen de Zweedse miskopen maar ook de trainerskeuze wordt Booy aangerekend. De ex-speler wilde Erwin Koeman. De geldschieter vindt  de oudste Koeman een ‘softy’ en had toen al John van den Brom als trainer gewild. Koeman neemt na 11 wedstrijden zelf ontslag. John van den Brom is al de negende hoofdtrainer in de Van Seumeren-jaren. Willem van Hanegem (ontslag), Ton Du Chatinier (ontslag), Erwin Koeman, Jan Wouters (vertrek in onderling overleg), Rob  Alflen (contract niet verlengd), Erik ten Hag (weggekocht), Jean-Paul de Jong (ontslag) en Dick Advocaat (driekwart seizoen interim) gingen de Amersfoorter voor.  

Projecten met commercieel adviseur Jan van Halst en technisch adviseur Co Adriaanse mislukten. Bij de benoeming van de onervaren Rob Alflen als hoofdtrainer wordt Co Adriaanse gepresenteerd als technisch adviseur voor drie seizoenen. De leiding ziet hem als boegbeeld, klankbord en inspirator.  Na een jaar besluit Adriaanse te stoppen. Hij heeft te weinig invloed op het resultaat en naar hem wordt onvoldoende geluisterd

Op de tribune in 2018. Foto: Ton van den Berg

Waar ben ik aan begonnen, dat heeft Van Seumeren zich zeker afgevraagd. Alles bij een voetbalclub, ligt onder een vergrootglas. Ook de successen en daarvan heeft de man die jaarlijks de financiële tekorten bijpast  ten volle genoten. De finale van de beker tegen Feyenoord in 2011. Het bereiken van de groepsfase van de Europa League in 2010. Europees voetbal ook in 2013, 2017 en 2019. Vijf keer een klassering in de top-zes van de eredivisie met tweemaal meer dan 60 punten in de eindstand. Driemaal winnaar van de play-off.  

Een mooi verjaardagscadeau voor de 70-jarige was in de maak, de bekerfinale tegen Feyenoord met plaatsing voor de groepsfase van de Europa League als bonus. Daar dacht de directie van de KNVB anders over. De eindstrijd is geschrapt, het ticket aan de Rotterdammers vergeven. Of jarige Frans het cadeau alsnog mag uitpakken ligt in handen van juristen.