Vak P - En nu naar De Kuip

Vak P is de sportrubriek van Hans van Echtelt (met als achtervang Ton de Ruiter en Ad van Liempt) en hij bespreekt de thuiswedstrijden van FC Utrecht. Dit keer de bekerwedstrijd tegen VVSB, uitslag 3-0.

We mogen weer een finale meemaken. 

Onlangs vierde ik mijn 73e verjaardag, een dag waarop natuurlijk ook teruggeblikt werd. ,,Ik hoop toch weer eens een finale mee te maken’’, merkte ik bij die gelegenheid op. ,,Het is al weer te lang geleden, die wedstrijden in De Kuip tegen FC Twente, Ajax en Feyenoord.’’ Na afloop van de halve finale tegen VVSB moest ik woensdagavond terugdenken aan die opmerking. ,,We gaan weer naar De Kuip’’, riep ik uitgelaten naar mijn oudste zoon die naast me zat op Vak P.

Hoe snel de tijd gaat, merk ik aan hem. Hij was veertien jaar oud, toen hij ook naast me zat in het PSV-stadion in die beladen halve finale waarin Jan-Willem van Ede de wedstrijd van zijn leven keepte. Nu is mijn zoon de veertig al ruim gepasseerd, hoogte- en dieptepunten in de historie van FC Utrecht hebben we intussen mogen meebeleven. Ook deze avond was weer onvergetelijk: FC Utrecht haalde de finale en VVSB, en vooral de aanhang van deze club, stal de show.

Hoe vaak zal het immers gebeuren dat een elftal dat met 3-0 in Galgenwaard verliest, na afloop een ereronde door het stadion loopt en bijna nog enthousiaster wordt toegejuicht dan de eigen spelers? Ik had het nog nooit meegemaakt en mijn buren op Vak P ook niet. We klapten even hard mee als de supporters op de Cityside die daar in de kleuren van VVSB stonden. En dat alles te maken met de hartverwarmende inzet waarmee hun cluppie het FC Utrecht moeilijk had gemaakt: het bleef immers 0-0 tot de 73e minuut.

Natuurlijk heeft ook de formatie van Erik ten Hag een formidabele prestatie geleverd.  FC Groningen en PSV waren twee ferme obstakels op weg naar deze halve finale die in tegenstelling tot de prognoses geen formaliteit bleek te zijn. Tot de verlossende en wat fortuinlijke uithaal van aanvoerder Mark van der Maarel zaten we met het angstzweet in de handen toe te kijken. Het spookbeeld van de zenuwslopende finale tegen Helmond Sport doemde op totdat doelman Ruben Valk de bal via zijn verdediger Peet van der Slot langs zich heen zag vliegen.

De luidruchtige opluchting in het uitverkochte Galgenwaard moet ver buiten Utrecht te horen geweest zijn toen de 1-0 eindelijk tot stand kwam. Op dat moment knakte er mentaal en fysiek wat bij de bezoekers en kon FC Utrecht via Sebastien Haller en Patrick Joosten gedecideerd uitlopen naar de 3-0-triomf. Het is geen halve finale geworden die de schoonheidsprijs verdiende. Maar het doel heiligde de middelen en de finale in Rotterdam wordt een wedstrijd die helemaal op zichzelf staat. Nu blijven we nog een poosje nagenieten van het feit dat ik als supporter van 73 jaar weer zo’n mooie avond mocht beleven.