dB's, plek van muziek en cultuur aan de Cartesiusweg, en het gebouw waar het is gevestigd, moeten plaatsmaken voor huizenbouw (lees: appartementenflats). Verzet is er tegen de plannen, hierbij de 'zienswijze' die Marit Overbeek stuurde aan de gemeenteeraad.  

De druk staat er goed op in Utrecht. De stad verwacht in 2025 400.000 inwoners en dus is het begrijpelijk dat er vaart wordt gemaakt met woningbouw. Onder druk wordt alles vloeibaar en dus is nu ook de Cartesiusdriehoek aangewezen als woonlocatie. De plek waar het monumentale CAB-gebouw onderdak biedt aan muziek en vormen van cultuur die zich niet overal thuis voelen. Waar het eerste koersdocument voor dit stukje Utrecht nog kansen leek te bieden voor behoud van deze unieke biotoop, zien de plannen er nu anders uit.  

Allereerst is het onbegrijpelijk dat de culturele en historische waarde van een van de weinige monumentale gebouwen in dit stuk stad van geen belang meer lijkt te zijn. Honderden woningen bovenop het CAB-gebouw: het tast de identiteit van het gebouw onherstelbaar aan.  

Dit plan gaat ten koste van een echt Utrechts gebouw, herkenbaar en van betekenis voor bewoners, en een overblijfsel van de geschiedenis van het gebied. Maak hier geen 'Sypje' van. Bovendien maakt het bouwen van woningen op het gebouw het dak tot privéterrein, terwijl het eerder bedachte dakpark de zo broodnodige groene publieke ruimte zou bieden.  

De ongetwijfeld kostbare herontwikkeling van de Cartesiusdriehoek wordt uiteraard door de 'torenflat' mede gefinancieerd, maar ten koste van wat? Op het stadskantoor is tijdens de voorbereidingen voor deze tender vast nagedacht over wat de gevolgen van deze ambitieuze woningbouwplannen zullen zijn voor dB's, Studio Moskou en alle andere gebruikers van het CAB-gebouw. En ze zullen zijn gebagatelliseerd met de woorden 'ach, zo'n plek duikt vanzelf wel weer op elders in de stad'.  

Maar dat 'elders' is er niet meer: elk gaatje in de stad wordt gebruikt of is voorbestemd tot woonlocatie. Door dit plan wordt het muzikale 'opstapje' van Utrecht (broodnodig voor een gezond muziek- en podiumklimaat) en een geliefde ontmoetingsplek voor allerlei culturen de stad uitgejaagd.

Het bloed, zweet en tranen van het pionieren wordt weer niet beloond, het begint een slechte Utrechtse traditie te worden (Kytopia), opnieuw moet dB's wijken voor woningbouw (eerst uit Dichterswijk verdreven voor Parkhaven). Terwijl in andere steden, binnen en buiten Nederland, inmiddels is bewezen wat pionierswaarde kan betekenen voor een gebied. Daar heeft de Rijksbouwmeester nog onderzoek naar laten doen, na te lezen in Value cycle for real space: http://www.christiaanweiler.com/server/STRATEGY/PRES/190508.cab_div.VCRS.SUMM.NL.pdf  

Zoals we erfgoed niet meer platgooien, maar als uitgangspunt nemen voor een herontwikkeling, zo zijn ook (broed)plaatsen van maatschappelijke en culturele waarde te combineren met nieuwe functies. De energie die in het CAB-gebouw heerst kan leiden tot allerlei nieuwe initiatieven en verbindingen met de nieuwe bewoners en gebruikers. Sta niet toe dat die verbinding als risico wordt gezien, maar eis van de ontwikkelaars ruimte om kansen te laten ontstaan, kansen op kruisbestuiving en innovatie, op een unieke en echt Utrechtse plek, een plek met karakter en een combinatie van oud en nieuw, bekend en onbekend.  

P.S.: Bij het Rijk komen inmiddels programma's en potjes los waarmee herontwikkelingen als deze deels zijn te financieren, zonder dat deze kosten op de woningkopers en de culturele infrastructuur van de stad worden verhaald.

Anderen zullen het al schrijven: alleen wonen maakt geen stad. Utrecht moet in de gaten houden of vitale functies als cultuur en groen niet het onderspit delven in de huizenzee.   Ook al is de grond niet van de gemeente, de gemeenteraad is nog altijd de baas in de stad. Natuurlijk had de raad zich in een veel eerder stadium stevig met de tendereisen en randvoorwaarden voor de Cartesiusdriehoek moeten bemoeien. Nu zullen relaties met eigen wethouders onder druk komen te staan.  

Maar als Utrecht echt gezond stedelijk wil leven, is ontspanning broodnodig. En eis je als gemeenteraadslid toch een plan waarin dB's kan blijven, verbindingen aangaat met nieuwe omwonenden en het CAB-gebouw in zijn monumentale en historische waarde wordt gelaten.