Brigitte Mak, bewoonster van Wijk C, beschrijft hoe in haar wijk wordt aangekeken tegen de besluitvorming rond de vergunningverlening aan horecazaak Roost op het Paardenveld. Woensdag legden buurbewoners symbolisch hun prikker neer waarmee ze de omgeving van Roost eens per maand schoonmaakten. Voorlopig gaat dat niet meer gebeuren.

   
Afgelopen maand heeft er zich een merkwaardige U-bocht afgespeeld in de zaak van een bbq-restaurant op Paardenveld. Op het college, raadsleden en de ondernemer zelf na, bleef de rest in verwarring achter na een opmerkelijke gang van zaken.

Wat was er aan de hand? In augustus j.l. werden een paar bewoners van Wijk C door de gemeente schriftelijk benaderd met de vraag of ze wilden aanschuiven. De gemeente wilde pop-up Roost eenmalig een nieuwe vergunning geven voor vijf jaar en was bezig met het ontwikkelen van een scenario om dat mogelijk te maken.

Er werd uiteraard niet ingegaan op de uitnodiging en geantwoord dat hierdoor een loopje werd genomen met de in 2016 gemaakte afspraak met omwonenden dat de vestiging voor maximaal 5 jaar zou zijn. En dat het daarnaast strijdig was met de laatste afgegeven vergunning en met de nieuwe Omgevingsvisie Binnenstad.

Vlak voor de deadline van het aflopen van de vergunning op 31 oktober, de datum waarop het houten gebouw in zijn geheel moest zijn verwijderd, gebeurde iets onverwachts. Op 28 oktober werd aan de gemeenteraad toegezegd dat het gebouw niet hoeft te worden verwijderd totdat de raad over de kwestie heeft kunnen spreken.

Waarna op 29 oktober B&W eerst in een raadsbrief verklaart niet mee te kunnen werken aan verlenging van de vergunning omdat ze een "betrouwbare overheid" wil zijn. Waarna het dossier doorschuift naar de fractie van de verantwoordelijk wethouder (D66) voor het indienen van een motie om mee te werken aan een nieuwe vergunning, waarna het op 11 november gelegitimeerd door de raad weer terug op het hetzelfde bureau belandt. Waarop de ondernemer direct een vergunning aanvraagt.

Waarom de raad (uitgezonderd SP, PvdD en Stadsbelang) heeft gemeend dat deze actie geheel strookt met een “betrouwbare overheid” is aan hen om te beantwoorden. Ook of ze in het verlengde hiervan van plan is om de omgevingsvisie aan te passen, waarbij horeca zich in de groenstructuur van het singelpark (monument) mag vestigen. En waarom zij het überhaupt haar taak vond om een individuele vergunning te corrigeren.

In de aan Roost afgegeven vergunning voor 2021 stond nl.:

Er wordt voor de laatste keer medewerking verleend aan een verlenging van de termijn van 1 jaar. In de concept-Omgevingsvisie Binnenstad staat namelijk: ‘Op het water en in het groen komen geen nieuwe gebouwen of (semi-)permanente commerciële functies (zoals terrassen)’.

Vanuit stedenbouwkundig oogpunt is daarom een verlenging na deze vergunning niet gewenst. Wij wijzen u erop dat aan een aanvraag voor verlenging na 31 oktober 2021 geen medewerking zal worden verleend. Dit betekend dat voor genoemde datum alle opstallen verwijderd moeten zijn en het terrein in de oude staat hersteld. 

Wijk C is een van de wijken met relatief gezien het minste groen, die al heel lang een belofte voor een mooi parkje tegoed heeft. Dát was wat Paardenveld moest worden. Voor iedereen die de plek passeert, en dat zijn er nogal wat, kan het overkomen als dat het tot het Stationsgebied behoort. De parkeergarage, het kantoor en politiebureau onttrekken immers alle zicht op de achtergelegen wijk. Niets is minder waar, het is onderdeel van bestemmingsplan Wijk C: Openbaar Groengebied.

Het was in mei 2016 dat Wijk C-bewoners werden uitgenodigd op het Stadskantoor voor een info-avond. Het ontwerp dat in het verleden was gemaakt voor een parkaanleg was in een diepe la verdwenen en de plannen voor de bouw van een bioscoop (De Kade) met park in duigen gevallen.

Twee ondernemers waren aanwezig om zich te presenteren voor een nieuwe invulling van het Paardenveld. Voor maximaal 5 jaar. Als eerste dhr. Rubens, die met de gemeente contact had gezocht met het idee voor een pop-up restaurant op Paardenveld. En daarnaast was Omar Waseq uitgenodigd, want er moet natuurlijk wel wat te kiezen zijn, iets met gelijk speelveld. Deze tweede met een plan voor een openluchtbioscoop en een wirwar aan andere activiteiten, waarbij er hekken zouden worden geplaatst waardoor een deel van het gebied niet langer openbaar zou zijn.

Na afloop moesten de aanwezigen op een formulier hun voorkeur aankruisen, waarbij we elkaar aankeken: wie wil er een afgesloten Paardenveld? Dan liever het risico dat je niet langer je was buiten kan hangen met zo’n grote bbq.

In april 2017, nadat omwonenden van de schrik waren bekomen, het paviljoen leek nl. in werkelijkheid veel groter en prominenter dan op papier, was de opening. Roost viel met haar exploitatie met de neus in de boter. Nadat het water opnieuw stroomde, onderging het gebied een enorme upgrade: er kwam weer vergroening. Het gras werd terug ingezaaid op het Paardenveld nadat het lange tijd als opslagplaats voor materiaal voor graafwerkzaamheden had gediend. Er werden grote lindebomen en 5 metasequoia’s toegevoegd. Een vrolijke fontein erbij, kokosrollen werden opgehangen met oever- en waterplanten, 15000 bijvriendelijke bollen, rododendrons, bloeiers in het talud, de aanleg van een vleermuizenverblijf etc.

Het gebied kwam succesvol weer tot leven mede dankzij de samenwerking tussen Stadsbedrijven en een aantal actieve en betrokken omwonenden. Zweedse gletsjerkeien werden uitgezocht waar de inscriptie Park Paardenveld in aan werd gebracht, en als entree voor het parkje geplaatst.

Het restaurant moest vanaf 2016 jaarlijks opnieuw een omgevingsvergunning voor een jaar aanvragen. Omdat horeca op Paardenveld in strijd is met het bestemmingsplan, werd er vergund op grond van artikel 4 Bor, de zgn. kruimelontheffing.

Deze kruimellijst kent in totaal 11 onderdelen waarmee je kunt afwijken van de bestemming en in het geval van Roost werd de laatste toegepast: ‘ander gebruik van gronden of bouwwerken dan bedoeld in de onderdelen 1 tot en met 10, voor een termijn van ten hoogste tien jaar’.

Wat ook verklaart waarom de gemeente afgelopen augustus moet hebben gedacht: ja, we hebben in de afgelopen 5 jaar beloofd dat het voor max. 5 jaar was, maar we ‘mogen’ eigenlijk 10.

Roost heeft een eigen argumentatie waarom verlenging mogelijk is en legt deze uit in haar bijlage die bij de ingediende motie werd gevoegd. Er wordt daarin verwezen naar het OHU 2012 (Ontwikkelingskader horeca) waarin de doelstelling staat om bijzondere horeca op bijzondere locaties te stimuleren.

Los van het feit dat de 2012-versie vervangen is door 2018, wordt niet duidelijk waarom in deze wordt voldaan aan de daarvoor vereiste criteria, nl. dat het moet gaan om spraakmakende concepten welke niet in traditionele horecacategorieën te vatten zijn en gelieerd aan innovatieve combinaties met andere functies. Dit terwijl ze de afgelopen jaren gewoon in de standaard D1 categorie viel met dito vergunning.

Ook wordt in de bijlage verwezen naar de doelstelling in de Omgevingsvisie Binnenstad van veelzijdige horeca die bijdraagt aan de beleving van een plek. Het Paardenveld is een plek, maar wel een singelpark plek. De omgevingsvisie stelt nu juist dat daar geen horeca is toegestaan. De nieuwe stedelijke groenstructuur waar het gebied onderdeel van is, ontstijgt een particulier belang.

Los hiervan is het geheel ook een beetje in tegenspraak met het plan waar de raad afgelopen december mee instemde voor schonere lucht, waaronder ontmoediging houtstook.

Waarom ligt de definitieve aanleg en inrichting van Park Paardenveld voor de gemeente zo moeilijk? Ze blijft daarvoor wijzen naar de parkeergarage. De betonnen pukkel die daar in 1975 op gemeentegrond werd neergezet als bijdrage aan het ontsluiten van onze mooie binnenstad voor alle verkeer. De singel werd gedempt, asfalt gelegd, maar inmiddels niet meer passend en de wens voor herontwikkeling. De erfpacht loopt af in september 2023 en direct voor de garage, aan singelzijde, ligt een ‘zone’: grond in de verkoop.

In 2010 werden voor een (financiële) taakstelling 2 locaties aangewezen, Paardenveld en aan de overkant, de kop van de Daalstraat. Al snel daarna werd besloten om de focus te verleggen naar de Daalstraat omdat die qua ruimte/volume de meest kansrijke positie had. Desondanks werd het Paardenveld niet echt losgelaten en in 2014 werden beide locaties opgenomen in de gemeentelijke vastgoed verkoopbrochure. Waarna het bioscoop plan De Kade extra vierkante meters (15 x 35 meter) erbij kreeg aangeboden voor een vriendelijk grondprijsje op basis van maatschappelijke functies.

In een Wijkbericht mei 2015 schrijft de gemeente dat, naast het realiseren van de bioscoop, er voor Wijk C een groen parkje van 4000 m2 zal worden ingericht waarvoor de parkeerplaatsen zullen verdwijnen en de half-pipe verwijderd. Maar De Kade ging niet door, dus kregen we geen park.

En nu wil Roost de parkeerplekken hebben om een nieuw gebouw neer kunnen te zetten en staat de gemeente daar welwillend tegenover.

Momenteel verwacht de gemeente dat het 10 tot 15 jaar kan duren voordat duidelijkheid over herontwikkeling van de garage is, waarbij inmiddels ook het politiebureau in beeld is gekomen.

Bijt de herontwikkeling en een definitieve inrichting van het parkje elkaar dusdanig dat het onmogelijk is om deze afzonderlijk uit te voeren? Nee, hoe je ernaar kijken wilt is een keuze, een bestuurlijke keuze in dit geval. De boel uit elkaar trekken kan als je daar prioriteit aan geeft in plaats van de pauzeknop ingedrukt te houden.

De keuze van de gemeente is echter om op ‘tijdelijke’ basis, maar voor nog lange tijd door te blijven modderen met een bbq en bezwaarprocedures, toegevoegd met placemaking.

De keuze om het nu mooi te maken heeft het niet gered: een kwalitatieve inrichting met meer bomen en afwisselende beplanting, mooi parkmeubilair voor bezoekers, deugdelijke verlichting en handhaving. Een speeltoestel voor de kindjes uit de buurt. Past misschien niet bij Zocher, maar die vraag werd in 2015 al bij de gemeente neergelegd tijdens een bewoners info-avond waar de gemeente wilde weten hoe we het parkje ingericht wilden zien.

Waarom deint de gemeente mee met de drogreden die steeds naar boven komt om horeca in een park te verantwoorden: sociale controle en veiligheid. Dat het, in plaats van een goede inrichting zoals hierboven, aan de horeca is om veiligheid van parkbezoekers en omwonenden te waarborgen?

Het gaat om een open locatie, niks achterafs, waar dag en nacht verkeer langs rijdt en bovendien een paar jaar geleden de plint van de garage werd opgevuld met levendige horecazaken.

Inmiddels hebben de omwonenden een Wijkbericht in de bus gekregen. Daarin wordt aangegeven dat Roost voor het zesde jaar op rij een vergunning voor 1 jaar heeft aangevraagd en dat daarnaast volgend jaar een placemaking traject wordt gestart waar we dan weer over mee mogen praten. Terwijl de bewoners die zich actief voor het gebied hebben ingezet, inmiddels zijn afgehaakt vanwege de belazerij.

Voor wie niet weet wat met de ronkende term placemaking wordt bedoeld, dat is niet erg, ook raadsleden vroegen dit tijdens de behandeling van de motie. Het antwoord was kort en bondig: “gewoon een beetje proberen”.

Brigitte Mak - bewoonster Wijk C