Vak P is de sportrubriek van Hans van Echtelt (met als achtervang Ton de Ruiter en Ad van Liempt) en hij bespreekt meestal de thuiswedstrijden van FC Utrecht. Maar dit keer kijkt hij terug.

Altijd wanneer FC Utrecht een wedstrijd in De Goffert speelt, komen er tal van nostalgische gedachten bij me omhoog. Dat heeft er natuurlijk mee te maken dat ik in het Nijmeegse stadion als jochie van vijftien op de tribune zat om DOS landskampioen te zien worden via de memorabele winnende treffer van Tonny van der Linden die komende zondag zijn 83-ste verjaardag hoopt te vieren. 

Dit keer moest ik minder aan Ton maar meer aan zijn teamgenoot van destijds, Henk Temming denken. Om verschillende redenen. Allereerst omdat deze middenvelder bekend stond als de man met het verwoestende afstandsschot en om zijn fysieke hardheid. Wanneer een medespeler iets ‘aangedaan’ was, knapte Temming het vuile werk op. En zeker wanneer Van der Linden weer eens gemangeld was, keek iedereen vol verwachting naar die onverwoestbare Henk. Zo gebeurde destijds ook in Nijmegen.

Het is dan ook een wonderlijk toeval dat dezelfde Temming afgelopen zaterdag uitgebreid gehuldigd werd omdat hij het zeventigjarig (!) huwelijksfeest vierde met zijn Grada. Er waren ruim honderd aanwezigen naar het feest gekomen om dit heel bijzondere jubileum luister bij te zetten. Onder de aanwezigen waren ook voormalig DOS-speler Andries Nagtegaal en de weduwe van de onlangs overleden Gerrit Krommert, samen met wie Henk altijd bij de thuiswedstrijden van FC Utrecht op de tribune zat. 

Henk Temming en Gerrit Krommert kunnen helaas niet meer samen mopperen wanneer er in hun ogen weer eens te omslachtig wordt gevoetbald. Wat zouden ze samen gezegd hebben over de liefst 42 terugspeelballen in anderhalf uur, die zondagmiddag in De Goffert waren te ‘bewonderen’. Het zou een verbaal kostje geweest zijn voor het duo dat door mij ooit naar de uitsmijters Waldorf en Statler van de Muppet-show is genoemd.

Gelukkig werd er in 1958 bijna nooit teruggespeeld op Frans de Munck, dat was zonde van de tijd in de ogen van trainer Pepi Gruber. Er waren destijds geen gevarieerde tactische concepten, de bal moest gewoon zo snel mogelijk in het vijandelijke doel. Zo kon het gebeuren dat DOS het seizoen eindigde met het boeiende doelsaldo van 84 goals voor en liefst 52 tegen. Natuurlijk is het voetbal enorm veranderd, maar ik ben er vast van overtuigd dat het spel anno 2015 vaak te weinig avontuurlijk is gemaakt. Henk zal het ongetwijfeld met me eens zijn!