Cultuurjournalist Henk Roozeboom presenteert nieuwe theatervoorstellingen op Utrechtse podia. Dit keer over de dansvoorstelling: Mozart Requiem Moves, door: DOX, het Amsterdam Bach Consort en Collegium Delft en 50 scholieren.

DOX, het koor van het Amsterdam Bach Consort, het orkest van Collegium Delft, 50 scholieren en een gehoopt aantal bezoekers van, plus, 1200 personen maken van Mozart’s Requiem een mega dansvoorstelling. Mozart Requiem Moves is 14 april te zien in TivoliVredenburg.

Het Requiem van Mozart, wat is dat eigenlijk? Heel veel jongeren zullen het antwoord hierop niet weten. De naam Mozart kennen ze over het algemeen wel. Misschien zullen ze, zonder zich ervan bewust te zijn, wel eens delen uit dit wereldberoemde muziekstuk gehoord hebben. Maar daar blijft het dan ook bij.

Het stuk is in hun ogen ‘zó’ jaren nul, dat het werk volledig aan ze voorbij is gegaan. “Daarom is het hoog tijd jongeren op een inspirerende manier kennis te laten maken met klassieke muziek,” zegt Kasper Scholten, die samen met Niels van der Steen de eindregie van Mozart Requiem Moves verzorgt.

“Maar dan wel op hun manier,” voegt choreograaf Suzanne Groter daar aan toe. “De scholieren, die aan dit project meedoen, hadden niet verwacht dat ze ook verschillende ‘streetstylen’ als HipHop, Locking, Waving, Housing of Cheerleading op het Requiem konden dansen. En daar mochten ze ook nog een eigen invulling aan geven.”

Scholten houdt niet van standaard danspassen. “We springen allemaal in het diepe en we kijken wel wat daar uitkomt,” zegt hij. DOX nodigde leerlingen van het Amadeus lyceum, het Gerrit Rietveld college, Werkplaats Kees Boeke en de Grafische Media school X11 uit om, samen met dansers van DOX, aan dit project mee te werken. In afzonderlijke groepen studeren leerlingen onder leiding van drie choreografen bepaalde delen van het Requiem in.

Gorter studeerde met haar groepjes de, op zijn Hollands uitgesproken, delen ‘ag-nus dij’ en ‘domine d-eu-s’ in. Deze uitspraak bevestigt maar eens te meer dat de Latijnse begrippen, uit te spreken als Anjoes Dee-ie en Domine Dee-oes, voor de deelnemers letterlijk een dode taal zijn.

Maar de taal van de muziek blijft levend en is voor iedereen te begrijpen. Gorter comprimeerde de thema’s van het requiem tot een paar woorden. Naar aanleiding van die woorden moesten de leerlingen, terwijl ze naar de muziek luisteren, zelf een aantal bewegingen zoeken. Deze aanpak vormt de basis van de uiteindelijke dansroutine.

Scholten en van der Steen monteren de afzonderlijke choreografieën samen met de muziek en de zang tot het uiteindelijke grote geheel. “Er is een hele mooie tegenstelling ontstaan,” vindt Scholten. “Het werk eindigt weliswaar met de dood maar de jongeren symboliseren een toekomst die ze nog voor zich hebben. Ik vind dat een breekbaar mooi contrast.”

“Het is schitterend om al die mensen met hun verschillende achtergronden samen te zien werken,” zegt Gorter. “Dat de jongeren de koorleden zelfs uitnodigden om mee te komen dansen, bijvoorbeeld. Twee heren en vijf dames wilden dat wel. De dansers pakten hen bij de hand en wat er toen gebeurde heeft niets meer te maken met technische dansperfectie maar alles met de sfeer die daaruit ontstaat.” En alleen daaraan zal hoogstwaarschijnlijk te zien zijn dat Mozart Requiem Moves grootser is dan de som der delen.

Dansvoorstelling: Mozart Requiem Moves, door: DOX, het Amsterdam Bach Consort en Collegium Delft en 50 scholieren, te zien: 14 april, in: TivoliVredenburg, Kaarten: www.tivolivredenburg.nl