Door Hans van Echtelt, die FC Utrecht niet meer vanuit Vak P, maar thuis op de bank volgt.

Waar was ik op 20 april 1981? Vandaag, dinsdag 20 april, precies veertig jaar geleden. Een datum die in mijn geheugen vastligt, omdat toen een spontane afbraak van Stadion Galgenwaard door de supporters in gang werd gezet. Eerst stond nog het duel tussen FC Utrecht en PSV  afgewerkt, een bloedeloze partij die in 0-0 zou eindigen. Daarna werd het een stuk enerverender omdat de aanhang wist dat het de laatste wedstrijd was in het oude Galgenwaard. De speaker van dienst bevestigde dat meteen na afloop van de wedstrijd met de legendarische zin: ‘’Jullie kunnen nu je gang gaan, jongens.’’

Dat heeft hij geweten. Prompt werd Galgenwaard ‘onder handen genomen’. Later gingen dagenlang de tv-beelden heel Europa door van supporters die banken sloopten, de doelen omvertrokken en graszoden verwijderden. Bij een kennis van mij heeft nog lang een ‘Galgenwaard-plag’ in de tuin gelegen, al laatste stukje nostalgie. Ter herinnering aan al die mooie wedstrijden die hij in zijn leven tot dan toe op die grasmat had mogen aanschouwen. En dat niet alleen, hij was ook trouwe gast geweest bij de wielerwedstrijden op de oude sintelbaan waar hij plaatselijke held Noppie Koch de stayerwedstrijden zag domineren. En niet te vergeten, de NK sprint, de strijd tussen de twee rivalen Jan Derksen en Arie van Vliet.

Natuurlijk heb ik ook zelf tal van mooie herinneringen aan het oude Galgenwaard. De allereerste keer was meteen de mooiste: in december 1958 toen ik als jochie van vijftien DOS een monsterzege zag behalen op SHS (Scheveningen Holland Sport). Nooit meer zou ik het meemaken, een 10-0-overwinning. En dat bij de eerste keer dat ik per fiets het stadion was gaan bezoeken. Dirk Lammers kwam die middag in de geschiedenisboeken door liefst zes keer te scoren, een prestatie die alleen door Johan Cruyff, Marco van Basten en ene Pierre Kerkhofs werd herhaald.

Sinds die onvergetelijke middag van de 14e december in 1958 en 20 april 1981 liggen natuurlijk veel meer opvallende momenten in het oude Galgenwaard. Maar die allereerste keer blijft natuurlijk het meest memorabel.  Een jongenskaartje kostte vijftig cent, het programmablad vijftien cent en de toeschouwers zaten zelfs op de sintelbaan. De scheidsrechter van destijds droeg een grote bril en een zonneklep, zijn naam was Willem Beltman. Hij kon alles scherp overzien en had nog geen VAR nodig om de tien doelpunten en vooral de zes van Dirk Lammers, waar te nemen.

Een huzarenstukje van 10-0 : dat is in het nieuwe Galgenwaard nooit meer is waargenomen.

Het oude Galgenwaard. Publiek dicht op het veld en scheidsrechter Beltman met zonneklep in 1958. Foto: Archief