Door Vincent Oldenborg - Het Utrechtse stadscentrum wordt naar het westen, over de singel heen naar het Jaarbeursgebied uitgebreid. Deze toekomstvisie tweede fase Stationsgebied is donderdag door een ruime meerderheid van de Utrechtse gemeenteraad vastgesteld.

Ambtenaren kunnen nu aan de slag met de structuurvisie die de basis moet gaan vormen voor wat er echt gaat gebeuren op het Westplein en het gebied rond de Jaarbeurs.

Het voorstel van de hele oppositie (minus Stadsbelang Utrecht) om pas op de plaats te maken vanwege de vaagheid van de visie en eerst eens een aantal zaken goed op een rijtje te zetten, haalde het, zoals te verwachten was, niet.

Dat wil niet zeggen dat de voorstemmers overliepen van enthousiasme voor de gepresenteerde visie. Een amendement van de coalitiepartijen waarin gevraagd wordt om een aantal onderzoeken waarin nut en noodzaak van een aantal oplossingen en plannen wordt onderbouwd, maakte duidelijk dat ook daar de nodige twijfels leven over het realiteitsgehalte van deze visie.

Een heikel punt voor bijna alle fracties is de toekomst van het Westplein. In het oorspronkelijke Masterplan Stationsgebied uit 2004 zou het Westplein ondertunneld worden zodat de huidige asfaltjungle kon worden omgevormd tot een aantrekkelijke verbinding van Lombok met het Stationsgebied.

Door de hoge kosten (100 miljoen) is dit idee in de huidige plannen gesneuveld en wordt de oplossing gezocht in het autoluw maken van het plein.

Nu wordt ingezet op een maximale verkeersstroom van 15000 motorvoertuigen per etmaal. Als je bedenkt dat bijvoorbeeld de Amsterdamsestraatweg nu ongeveer 13000 auto’s te verwerken krijgt, is het geen wonder dat de term autoluw in dit verband erg ongeloofwaardig overkomt.

De belangentegenstelling tussen de ondernemers aan de binnenstadszijde van het Stationsgebied, die hun bereikbaarheid op zijn minst willen behouden, enerzijds en de bewoners van Lombok anderzijds, lijkt daarmee een probleem te worden wat je met de zo vaak genoemde participatie van de bevolking niet gaat oplossen.

Doordat de visie overloopt van “groene” ambities voor GroenLinks, “slimme” innovaties voor D66 en bovendien de “markt” het leeuwendeel voor zijn rekening moet nemen om de VVD tevreden te stellen, mocht de SP om een aantal onderzoeken vragen voor een toekomstige structuurvisie zou worden vastgesteld.

Op die manier kon elke coalitiepartij voorlopig verdedigen dat het terecht is dat de visie wordt uitgewerkt en houden we de neuzen schijnbaar dezelfde kant uit.

Bij de structuurvisie zullen we het achterste van de diverse tongen zien en pas dan zal blijken of ze echt zo eensgezind zijn.

Het was jammer dat de opmerking van D66 dat de gemeente ook zelf flink zal moeten investeren in de kwaliteit van het gebied verder in de discussie niet werd opgepikt. Het zou heel interessant geweest zijn om te weten welk bedrag D66 hiervoor in gedachten had.

Met de vaststelling van deze visie zat het politieke jaar er weer op en kunnen de raadsleden zich opmaken voor een vakantie waarin ze de batterijen kunnen opladen voor een nieuw politiek seizoen.