Henk Westbroek - Vorige keer schreef ik over de aankoop van een Batmanpak bij een internetwinkel voor mijn kleinzoon en het gevolg; onophoudelijk lastig gevallen worden met enquêtes. Omdat het blijkbaar voor het voorbestaan van het bedrijf noodzakelijk is te weten wat ik vind van de kwaliteit van het elastiekje dat het masker op zijn plek houdt.

Ik had het stukje nog niet geschreven of de firma lampdirect, waar ik een keer voor een schappelijke prijs een lampje met een vrijwel uitgestorven fitting kocht, stuurde me de vijfde aanbieding van dit jaar. Daar zijn internetbedrijven ook goed in; aanbiedingen sturen voor producten die je niet hebben wilt.

Ik kan me natuurlijk uitschrijven voor hun reclamemail, maar hun uitzetknop blijkt er voor de show op te zitten. Om ze terug te pesten bestelde ik 210 exemplaren van een denkbeeldige lamp. Ik kreeg een keurig antwoord waarin stond dat de snuffellamp van 110 watt met een dubbel gezekerde brexit fitting, helaas niet meer leverbaar is en dat ze dat intens spijt.

In de tijd dat ik samen met Jack Spijkerman de Steen en Beenshow maakte en hij een offerte bij een rederij voor een aantal slagschepen voor de Zwitserse Marine lospeuterde, werd me duidelijk dat de geur van een forse omzet een onmiddellijke verstandelijke blokkade tot gevolg heeft. Daar maak ik incidenteel gebruik van bij bedrijven die me stalken.

Ik moest bij mijn apotheek op de Adriaen van Ostadelaan zijn en daar lag een stapel briefjes op de toonbank. Er stond in dat de apotheek in opdracht van de Nederlandse Zorgverzekeraars mee moest doen aan een enquête over de kwaliteit van de apotheek.

Terwijl ik las werd de mevrouw voor me boos omdat de verpakking van haar pillen door de fabrikant veranderd was. Ze werd nog bozer toen de apotheker haar informeerde dat het buiten haar macht lag om de fabrikant van het geneesmiddel over te halen om nog pillen de in oude verpakking te leveren. De dame nam een enquêteformulier mee.

De apotheker vroeg me of ik er ook een in zou willen vullen. ”Daar heb ik geen zin in”, zei ik, "want als u prijs stelt op mijn opvatting over jullie wil ik die nu graag vertellen; ga vooral zo door, ik heb echt niks te klagen.”

De apotheker keek toch bedroefd en legde uit dat de enige mensen die zo’n enquête invullen de mensen zijn die wèl wat te klagen hebben. Bijvoorbeeld omdat ze zonder recept niet zomaar morfinetabletten meekrijgen, of omdat ze een dag moeten wachten op een medicijn dat de groothandel niet op voorraad meer heeft. “Daardoor kregen we van de handvol klanten die vorig jaar meededen gemiddeld maar een 7,9 en als je minder dan een 8 scoort dan krijgt de apotheek van de zorgverzekeraars strafkorting op de medicijnen die verstrekt worden."

Zorgverzekeraars zijn er dus gebaat bij dat zeurkousen, eerder dan tevreden mensen, geneigd zijn de enquête invullen. Dat verlaagt de eindscore en is voor zorgverzekeraars het excuus om minder geld voor medicijnen aan de apotheker te betalen. Dat verhoogt vanzelfsprekend de winst bij alle zorgverzekeraars. Ik wist genoeg en nam voor vrouw en dochter ook gelijk maar een enquêteformulier mee. Dat worden 3 tienen.

(Deze column is eerder gepubliceerd in De Oud-Utrechter en is met toestemming van de auteur overgenomen.)