Zondag vond de jaarlijkse Utrechtse Cultuurborrel plaats. In het nieuw geopende café-restaurant'Zindering', gevestigd op de eerste verdieping van de Stadsschouwburg, proostten beleidsmakers van de gemeente en vertegenwoordigers van de culturele sector op het nieuwe culturele seizoen.

Door Raymond Taams - 'Zindering' is qua inrichting ruim en licht. Er is een grote bar in het midden van de zaak. Daaromheen staan knusse zitjes en statafels. Personeel gaat rond met dienbladen vol hapjes. Het aanbod varieert van de ordinaire bitterbal met mosterd tot iets met serranoham en een ondefinieerbare vrucht op een houten prikkertje. Ook zijn er champagne, witte wijn en rode wijn. De verslaggever heeft de avond ervoor flink ingenomen en vraagt om iets fris. Daar is niet aan gedacht. Het wordt een haastig door een behulpzame serveerster ingeschonken glaasje jus d’orange.

Tot zover de versnaperingen. Daarin verschilt zo'n cultuurborrel niet veel van de vrijdagmiddagborrel bij de Toyota-dealer op een winderig industrieterrein onder de rook van IJsselstein. Er is een kort programma. Drie dames houden een toespraak. Directrice Lucia Claus van de Stadsschouwburg bijt het spits af. Ze zegt dat ze erg blij is dat de Cultuurborrel voor de eerste keer in Zindering kan worden gehouden. "Zoals u om u heen ziet, is de verbouwing nog lang niet af, maar ik vind het ontzettend stoer van ons dat we ondertussen gewoon open blijven."

Ach, het is vooral een hoop beleefdheid, zo'n door beleidsmakers geïnitieerd samenzijn. Cultuurwethouder Jongerius, de laatste van de drie spreeksters, zegt zich enorm te verheugen op het nieuwe culturele seizoen. "Utrecht is een stad met een prima cultureel klimaat. Dat draagt bij aan een gezonde stad, waar bewoners zich kunnen uiten en met elkaar in contact komen. Het maakt Utrecht bovendien aantrekkelijk voor bedrijven om zich er te vestigen. Naast de intrinsieke waarde die cultuur heeft, bezit het dus zeker ook een belangrijke economische waarde.”

Een beetje baldadig geworden door de beleefde toespraken vraagt de verslaggever aan de wethouder waarom er eigenlijk geen cultuur is op de cultuurborrel. "U bedoelt dat er geen programma is met bijvoorbeeld muziek?", reageert ze fel. "Nou, dan hoop ik maar dat u de Culturele Zondag vandaag een beetje heeft meegekregen. De hele stad bruiste vandaag van de cultuur."

"Zeker, er komen hier natuurlijk veel mensen die subsidie van de gemeente krijgen of dat graag willen", vertelt Jongerius even later. Het vaststellen van criteria voor het geven van subsidie doen we in overleg met de mensen uit het veld. Dat kan hier, op deze borrel, maar ook op het 'stadsgesprek' dat we organiseren. Daar kunnen kunstenaars, en eigenlijk alle burgers die geïnteresseerd zijn, naartoe komen om van gedachten te wisselen over de criteria voor subsidie.

Hoe ver gaat de inspraak van burgers? Als ik met mijn hele familie kom vragen om subsidie voor een concert van Frans Bauer, maak ik dan een kans?

"Nou ja, Frans Bauer verkoopt zichzelf wel natuurlijk. Die heeft geen subsidie van de gemeente nodig. Maar ik vind het wel belangrijk om alle lagen van de bevolking bij cultuur te betrekken. Dat doen we bijvoorbeeld door amateurkunst te ondersteunen. Zo hebben de bewoners van Ondiep samen met kunstenaars een stadsopera gemaakt. Amateurkunst kost weinig geld en brengt mensen op het podium die daar anders nooit zouden staan.”

Op de cultuurborrel is het Gewone Volk natuurlijk niet welkom, behalve dan die schooier-achtige reporter van Nieuws030. Die neemt het er nog maar even van en rolt nog een paar bitterballen door de mosterd. En die kleine tosti's met tomatensaus, die waren ook niet te versmaden.