Door Willem Geijssen - Ik had het eerder over de Oudenoord als fenomeen. Over de chaos, de wanorde, de levensbedreigende situaties op en rond de plek waar ik woon. Ik kan zeggen, het is niet minder geworden, vooral niet nu er niet alleen links en rechts van mij, maar ook tegenover mij en achter mij en boven mij gesloopt, verbouwd, geverfd, gehamerd, gesteigerd en geklopt wordt. Tel dat op bij de immense chaos in de verkeerssituatie en dan denk je toch gauw aan Dantes hel.

Het is nog slechts een paar weken geleden dat ikzelf plat op mijn bek ging omdat in botsing kwam met een fietser die volkomen onschuldig was, aangezien alle fietsverkeerslichten tegelijkertijd op groen staan. Al heel lang. Blijkbaar is dat de bedoeling.

Oudenoord enkele jaren terug. Foto: Willem Geijssen

Wil ik het ook nog even hebben over de knip bij de Monicabrug, nu volgens poldermodel 'een knijp' geworden. Doel is beperking van uitlaatgassen en daardoor betere luchtkwaliteit. Het verkeerslicht naar rechts staat 30 seconden op rood en 10 seconden op groen.

Gevolg: de hele Oudenoord staat tot aan de Herenweg vol auto’s die rechtsaf willen naar de Weerdsingel-Westzijde om dan door te rijden naar de snelwegen vanaf Utrecht. De Kaatstraat staat vol verkeer, Oudenoord staat vol, Weerdsingel staat vol, Amsterdamsestraatweg staat vol. Je vraagt je af waar ze het vandaan halen, het argument van betere luchtkwaliteit. En dan de agressie van de automobilisten, die fingeren rechtdoor te willen rijden, de wachtende auto’s passeren en dwars door rood rechtsaf slaan, de singel op. Je bent gek als je wacht, denk je dan.

Oudenoord en Korenschoof 1977. Foto: Willem Geijssen

Ik wend me even af van de Oudenoord en kijk naar de Korenschoof. Utrecht in beweging, altijd weer. De oude Korenschoof is weliswaar gesloopt in 1977 en vervangen door lelijke nieuwbouw, die moest dienen als onderkomen voor gemeentelijke instanties, maar nu wordt diezelfde nieuwbouw wederom gesloopt, om te worden vervangen door een nieuwe Korenschoof, want zo heet het huidige project. Het voormalige kantoorpand aan de Kaatstraat, dat er sinds begin jaren ’80 staat, heeft jarenlang onderdak geboden aan gemeentelijke diensten als GGD en Dienst Maatschappelijke Ontwikkelingen. Het wordt gesloopt om plaats te maken voor hoogwaardige huurappartementen. De ambtenaren zijn afgelopen jaar verhuisd naar het nieuwe Stadskantoor.

Ik heb het allemaal zien gebeuren en zie het nu weer gebeuren, zit er nu zelfs middenin. In de periode 1970 tot nu is letterlijk alles veranderd, alles is weg: Monicakerk, Korenschoof, Terberg, twee benzinepompen, de Gamma, de Zwolsche Algemeene. In totaal komen er bijna duizend woningen tussen Oudenoord en Vecht. Dat is mooi. Hopelijk wordt er ook afgerekend met de chaos die nu heerst. Want yuppen houden daar helemaal niet van.

Sloop Korenschoof 1978 (foto: Willem Geijssen)

De Korenschoof was een brood- en meelfabriek en opende begin 19e eeuw langs de rivier de Vecht aan de Kaatstraat. Zij werd gevestigd op het terrein van Zijdebalen waarbij gebruik werd gemaakt van de oude textielindustrie die hier kort daarvoor gesloten was. In 1885 verwoestte een grote brand de fabriek en kwam er een nieuwe. De Korenschoof werd tevens een brood- en banketbakkerij. In Utrecht had ze meerdere bakkerswinkels, later Lubro-winkels. In 1938 sloot de broodfabriek, de meelfabriek hield het nog uit tot 1970. Rond 1978 is de fabriek gesloopt.

Korenschoof 1977. Foto: Willem Geijssen

Mijn vroegste herinnering aan de Korenschoof was toen ik een jaar of vijf, zes was. Ik had een vriendje, Gerrit Schimmel, wiens vader daar werkte. Om een of andere reden moesten we hem bezoeken op de fabriek en ja hoor daar was hij, een deur zwaaide open en daar liep hij, grote zak meel op de rug, een rood gezicht met witte meelvlekken en sigarettenpeuk in de mondhoek, een beeld dat me op een of andere manier altijd is bijgebleven.

Ik woon binnenkort in een yuppenwijk, weer eens even heel wat anders. De ambtenaren zijn allemaal weg, maar toch kon men het niet laten om op het laatste stukje naar de singel het oude Arbopand opnieuw bedrijfsbestemming te geven. Daar komt nu de Rinogroep, die nu nog op de Sint Jacobsstraat zit. Waarom ook de bewoning niet terug laten komen op dit stuk? Kans gemist, zou ik zeggen.

Slopen op de Oudenoord. Foto: Willem Geijssen

Nieuws! In een zojuist ontvangen brief van de gemeente vertelt meneer O. Smit, projectleider, in fraaie taal dat ze komende nacht een verhoging gaan maken midden op het kruispunt Oudenoord Weerdsingel Westzijde, zodat het moeilijk, zo niet onmogelijk wordt, om rechtsaf te slaan, terwijl je voorwendt dat je rechtdoor de stad in wilt:

‘Als eerste gebeurd (!) het inzagen van het asfalt, dat zorgt voor het meeste geluidsoverlast en is uiterlijk om 17 november om 23 uur afgerond. Daarna volgen de stappen als opbreken en afvoeren van het asfalt en vervolgens het in lagen aanbrengen van de verhoging. In deze stappen is het geluidsoverlast hoofdzakelijk geluid van draaiende motoren van auto’s. Deze werkzaamheden vinden ook plaats in de nacht. Op 18 november zal in de ochtend het aftrillen van het straatwerk worden uitgevoerd.’

De werkzaamheden in de nacht. Foto: Willem Geijssen

Mooi bedacht, maar het blijft pappen en nathouden. Waarom niet al lang bedacht om het verkeer om te leiden via de Cartesiusweg, om daar de snelwegen te pakken. Scheelt ergernis voor zowel omwonenden als automobilisten.

Want die rijen auto’s blijven nu wel mooi voor mijn deur staan, gassen uitbrakend. En niet alleen voor mijn deur.

Zie ook: http://www.nieuws030.nl/reacties/de-chaos-die-oudenoord-heet/