Jim Terlingen - Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen. Maar wie is de ezel: de organisatie van de Utrecht Marathon of ben ik dat?

In 2012 startte deze Utrechtse loop nog op de Croeselaan. Ik herinner me een ongezellig sfeertje. En als eerste hoor ik dan die man weer die zijn holle frasen in de microfoon spreekt - hij was in die tijd bijna bij alle hardloopwedstrijden de spreekstalmeester - en dan vooral dat hoge geluidsniveau. Andere georganiseerde Utrechtse loopjes voelden prettiger aan, zoals de Singellloop en de Maliebaanloop.

Mijn afstand was toen de tien kilometer bij de recreanten. Na elke kilometer stond er een bordje, maar na de 1 kwam ineens de 3. Na afloop - het was mijn beste tijd ooit -  bleek wat er was gebeurd: de eersten van mijn afstand hadden een verkeerde afslag genomen en de 10 kilometers bleken er maar 8,8 geweest te zijn.

Maar niet meer doen, die Utrecht Marathon dacht ik.

Zeven jaar later, 2019. Buurvrouw B. wijst me erop dat de Utrecht Marathon vlak langs ons huis komt, langs de Abstederdijk en over de Oosterspoorbaan. Of het niet leuk is er iets over te schrijven op de Facebookpagina over de Abstederdijk, die ik bijhoud. Zo gezegd zo gedaan. En enthousiast geworden over de route van de kwart-marathon (10,5 km) schrijf ik me toch maar weer eens in.

De Uithof (zo blijf ik dat gebied gewoon maar noemen) als startplek is ook niet zo gezellig, maar het vooruitzicht van de Abstederdijk, Oosterspoorbaan, Oosterkade, Lange Nieuwstraat en Tolsteegsingel gaven me vanochtend een fijn gevoel. Wat ook prettig was: een andere spreekstalmeester.

Lekker sjokkend achterin de meute leek alles goed te gaan. Tot ik het toch wel raar vond dat we ineens op de Kanaalweg liepen. Die stond toch niet op de route? En als we nu nog naar de binnenstad en de Uithof moeten, redden we het toch niet? De kilometerbordjes stonden er wel, dus ze zullen het wel weten. Nou niet dus.

De Oosterkade en de Lange Nieuwstraat heb ik niet gezien. En de bordjes raakten ook uit beeld. Na knotsgekke acties, op de Croeselaan kriskras langs en voor rijdende auto's, haakten we uiteindelijk weer in ter hoogte van de Bleekstraat op wat een hardlooproute leek te zijn.

En halverwege de Tolsteegsingel, vlakbij mijn huis, vond ik het na 11 kilometer wel welletjes. Ik ga zo nog even met de bus mijn fiets ophalen op de Uithof.
Ezel die ik ben.

Ik denk dat ik maar weer eens een jaartje of zeven wacht voordat ik daar weer mee doe.

                   
Nagekomen bericht, 15.15 uur: De bussen reden niet.
Waarom? De Utrecht Marathon. :-)

Nagekomen bericht 2, 18.15 uur: De bagage-teruggave schijnt ook een drama geweest te zijn.

             
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl