Jim Terlingen -

 
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd.
Het dorp is gemoderniseerd. 
En nou zijn ze op de goeie weg.

(uit: 'het Dorp' van Wim Sonneveld)

 
Nee, een standaard-postbode ben ik niet. Ik loop mijn brieven en brievenbuspakketjes maar in één wijkje in Utrecht en niet vanwege het geld. Ik doe het naast een vaste baan als rijksambtenaar voor 30 uur in de week, die ik vanwege de pandemie nu al een dik jaar vanaf huis vervul.

Het is heerlijk voor mijn lichaam en geest om elke dag erop uit te moeten en om - vlakbij mijn huis, net buiten de binnenstad - een uur rond te bewegen. Post ophalen bij de Kovelaarstraat en daarna mijn rondje Alkhof, Wulpstraat, Oosterkade, Tolsteegsingel, Looierstraat en Maliesingel. Ik loop al zes jaar lang mijn rondje langs dezelfde karakteristieke huizen, tref vele mensen en maak bijzondere dingen mee.

Op drie verschillende plekken zussen die (dicht) bij elkaar wonen,
katten die een aai komen halen,
mensen die meerdere rouwkaarten krijgen,
een horecazaak met ineens nieuw personeel,
meiden die voor hun studentenhuis zitten en 'u' tegen me zeggen,
die prachtige singel,
veel te kleine brievenbussen,
uitnodigingen om mee te borrelen
en een gezin waar in mijn tijd drie kinderen zijn geboren.

Plotselinge verhuizingen,
elke dag aanspraak vanwege mijn oude postjas, 
kinderen die vragen om elastieken,
een fotografe die me wil vastleggen,
mensen waarmee ik op sociale media ben verbonden,
iemand die me rond oud-en-nieuw iets toestopt,
een vreselijk aardige journalist en televisiepresentator,
mensen met corona,
een verdwijnende winkel,
mensen die zijn overledenen 
en al die bijzondere Utrechters op straat. 

Dit alles is een beetje mijn familie. Ik ben eraan gehecht, ik laad me er dagelijks aan op en het past precies.

Waarom vertel ik dit zo uitgebreid? Mijn postwereld gaat veranderen.

NRP2 heet het. Ja, PostNL is nogal goed in het gebruiken van afkortingen. SKNJ is er ook zo eentje: de Sinterklaas-Kerst-Nieuwjaar-periode. NRP2 (wat het betekent mag u raden) behelst een nieuwe aanpak binnen PostNL vanwege de dalende postvolumes. Er komt per half juli in Utrecht een nieuwe indeling in grotere wijken die met elektrische (bak)fietsen moet worden ‘gelopen’. Mijn vertrouwde wijkje wordt opgesplitst. En over zo'n nieuwe, grotere wijk doe je minimaal twee, tweeeneenhalf uur.

Ineens gaat mijn precaire dagelijkse evenwicht weg.

Wat ik per half juli ga doen, weet ik nog niet. Stoppen bij de post is een optie, maar de gedachte eraan doet ook weer pijn.

Kortom, sinds ik van de plannen heb gehoord, rouw ik. En ik moet denken aan 'het Dorp' van Wim Sonneveld, dat verdween en waar deze postbode heel erg graag had gewoond.

 
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl