Door Hans van Echtelt - Het was symptomatisch: de hevige stortbui in Zwolle aan het einde van de eerste helft van het duel tussen PEC Zwolle en FC Utrecht. Na een matte 45 minuten waarin de bezoekers uit de Domstad geen enkele kans hadden uitgespeeld, snelden de spelers naar binnen om de regenbui te ontlopen.

Na afloop van de matte vertoning stond er 1-0 op het scorebord, FC Utrecht had weer niet gescoord en staat met 0 uit 3 lelijk te kijk. Waar te beginnen? Het veelal tempoloze aanvalsspel, het geringe loopvermogen van het middenveld of de slordige balbehandeling van vrijwel het gehele team?

Een povere vertoning die dreigde te eindigen in een bloedeloze 0-0 maar toen kwam dat ongelukkige moment van invaller Ryan Flamingo. De jonge debutant (die verder een goede indruk naliet) trok aan de arm van Zico Bouwmeester bij een onfortuinlijke glijpartij en via een interventie van VAR-arbiter Alex Bos werd de bal alsnog op de stip gelegd. Het was duidelijk in Zwolle: wie de eerste goal maakte, zou de drie punten mogen incasseren.

Vorige week tegen Heerenveen was het veldspel ook al niet overtuigend maar werden in ieder geval nog enkele doelkansen op de grasmat gelegd. Er stond na afloop dan wel 0-2 op het scorebord, maar die uitslag gaf de veldverhouding niet weer. Of zoals mijn buurman Wout op Vak P het na afloop uitdrukte: ,,Het zou van scorebordjournalistiek getuigen, om hier allerlei conclusies aan te verbinden. We waren gewoon beter dan Heerenveen en hadden meer verdiend dan deze zure nederlaag’’.  

Helaas kon ik deze positieve conclusie dit keer niet van Wout overnemen. Ook nu een schlemielige uitslag via een penalty, maar FC Utrecht was deze middag zowaar de onderliggende partij tegen de promovendus uit de eerste divisie. PEC Zwolle had meer balbezit, meer schoten op doel en een betere veldbezetting. En dat stemt treurig, met Feyenoord in het vooruitzicht.

Daar komt bij dat het vertrek van drie doelpuntenmakers (Tasos Douvikas, Bast Dost en Sander van der Streek) het perspectief op betere scores in de toekomst niet bepaald verbetert. De plaatsvervangers in Zwolle maakten niet veel indruk, met name gold dat voor Isac Lindberg in de punt van de aanval. De lange van Go Ahead overgekomen Zweed kwam er geen moment aan te pas tegen de toch niet bijster sterke Zwolse defensie. En ook Marouan Azarkan kon op de vleugel geen potten breken en ontsnapte zelfs aan rood na een wilde tackle met twee benen vooruit.

Kortom: een povere balans, tegen een Zwolse opponent die zeker in de tweede helft van de ranglijst zal eindigen. En FC Utrecht? De slechtste seizoenstart uit de 50-jarige historie, nog geen enkele treffer gescoord, wel twee keer de lat geraakt tegen Heerenveen.

Aan dat laatste houden we ons dan maar vast, al is het een schrale troost. Misschien is uitgerekend Feyenoord wel de meest gelukkige tegenstander om de Bunnik Side (‘Schaam je kapot’, klonk het natuurlijk weer in Zwolle) tot zwijgen te brengen. Maar duidelijk is intussen wel: FC Utrecht zit in heel zwaar weer!