Vak met dit keer Ad van Liempt - Wij van Vak P hebben zelden zo’n spannende 3 minuten en 49 seconden meegemaakt als zaterdagavond rond kwart voor negen. Bijna twee minuten voor het einde van de wedstrijd tegen Fortuna Sittard maakte Mark van de Maarel met een frommel-kopgoal de beslissende 2-1.

Het stadion juichte (op een enkeling na, die door schade en schande wijs was geworden), de hele ploeg juichte en tikte de machtwinnaar op het kale hoofd. Maar toen sloop de twijfel het stadion binnen. Een dikke minuut na het doelpunt werd er niet afgetrapt, nee, de VAR ging er nog eens goed naar kijken.

Het duurde even voor de grote schermen in het stadion aangaven dat er een check was wegens ‘aanvallend hands’. Ook dat mocht even duren. Na 2 minuten en 55 seconden ging scheidsrechter Sander van der Eijk op dringend verzoek van de VAR zelf kijken, op het scherm langs de kant.

Zijn studie duurde bijna 50 seconden. En toen voltrok hij het vonnis, het was hands van Willem Janssen, geen doelpunt. En dus hadden we 3 minuten en 49 seconden mogen denken dat FC Utrecht van degradatiekandidaat Fortuna zou gaan winnen. Daarna konden we in Vak P tegen elkaar zeggen dat het eigenlijk niet verdiend zou zijn geweest, zo beroerd speelde de FC in de tweede helft.

Het was nog wel even interessant om later thuis terug te zien wat Janssen zelf voor verklaring had. Hij stamelde dat hij ‘er totaal geen weet van had gehad’, maar hij had de beelden teruggezien en ‘dan zie je wel dat er een klein raakmoment is geweest.’ Janssen leek even heel erg op Hugo de Jonge, die uitlegde dat hij niet betrokken was geweest, maar dat er wel enige betrokkenheid was.

Hoe was het zover gekomen met FC Utrecht in de eerste thuiswedstrijd onder trainer Rick Kruys? Utrecht was na vijf minuten door een houdbaar schot van Bart Ramselaar op 1-0 gekomen en speelde fris voetbal dat een hele serie bijna niet te missen kansen opleverde. Maar ze werden allemaal gemist.

Utrecht mist een killer, een speler die koelbloedig afdrukt voor open doel, een Rick van Wolfswinkel, een Sébastien Haller, een Cyriel Dessers, kortom: het mist de spelers die het ooit heeft laten gaan. Na de rust kwamen daar nog een paar schitterende kansen bij, ook gemist. En vervolgens besloot Kruys de meest creatieve spelers Boussaid en Ramselaar te vervangen en de telkens weer en ook nu falende Mahi en Sylla het veld in te sturen. Daardoor ontstond een wedstrijdbeeld waarin Utrecht heel goed had kunnen verliezen.

Maar, toegegeven, de FC had voor hetzelfde geld ook kunnen winnen. Dat laatste werd na veel spanning voorkomen. Door een ‘klein raakmoment’.

Fotoverslag: Jeroen Stoops:

Kruys voor het eerst als hoofdcoach langs de lijn in de Galgenwaard.

Gustafson in duel.

Inzet van Douvikas gaat naast.

Hoogstandje van Mahi. Het leverde geen doelpunt op.

Mahi en Janssen halen na het laatse fluitsignaal nogmaals verhaal bij de scheidrechter.