Henk Westbroek - Soms kan ik me bij getallen geen voorstelling meer maken. Ik las ergens hoeveel plastic tasjes er jaarlijks over de toonbanken gaan en dat getal was onvoorstelbaar groot. Door het te delen door het aantal dagen van het jaar, het aantal uren in een dag en het aantal minuten in een uur, kreeg ik een vaag beeld voor ogen: per minuut 1 miljoen.

Hoeveel daarvan in Utrecht verstrekt worden weet ik niet. Maar het zijn er natuurlijk in de verste verte geen 60 miljoen per uur. Begrijpelijk dat er mensen zijn die zich afvragen waarom Utrecht voorop zou moeten lopen in het verbieden van plastic boodschappentasje; als de Utrechtse tassenberg op jaarbasis in het niet verdwijnt naast de berg van honderden miljarden plastic tasjes die jaarlijks wordt geproduceerd.

Mijn antwoord is van een bedwelmende eenvoud. Namelijk, dat alle kleine beetjes helpen. En dat een verbod op het verstrekken van plastic boodschappentasjes bij met name grootgrutters een milieumaatregel is die helemaal niks kost. En heeft u de laatste tijd veel milieumaatregelen over de toonbank horen gaan die gratis waren?

Een bijkomend voordeel is dat Utrecht een trendsettende stad wordt. En dat haar goede voorbeeld in tientallen radioprogramma’s, tv uitzendingen en krantenartikelen overwegend positief bejegend zal worden. Zeker als er bij verteld wordt dat grootgrutters als de Lidl, Dirk en de Jumbo ook zelf hadden kunnen besluiten wat Waitrose (de Albert Heijn van Engeland) al een jaar of tien geleden besloot; geen plastic tasjes meer te verkopen. En aan iedereen voor 1 Euro een duurzame tas te verstrekken die een leven lang gratis omgeruild kan worden als ie door intensief gebruik versleten is.

Dit alles heeft Waitrose in termen van reputatie geen windeieren gelegd. In Engeland is de maatregel alom toegejuicht. En buiten Engeland? Tot in dit blad toe wordt er positief over gesproken, toch? Denk maar dat bij Jinek staand geapplaudisseerd gaat worden als de Utrechtse wethouder van milieu de plasticboodschappentasjes verordening komt toelichten.

Kijk, alle grootwinkelbedrijven belijden met de mond milieuvriendelijkheid, permanente duurzaamheid  en meer van dat soort moois, maar deze maatregel hadden ze al tien jaar geleden kunnen nemen. En dat deden ze niet. Dan wordt het een keer tijd dat de overheid het maar voorschrijft. Als we het nu even bij onze lokale overheid houden. Die schrijft bijvoorbeeld dwingend voor dat diesels van een bepaalde leeftijd niet meer het centrum in mogen rijden. En of je het daar nou mee eens bent of niet. Dat mag de lokale overheid doen.

Ik - als oudere astmapatiënt - had liever gezien dat diesels op basis van vuiluitstoot in plaats van leeftijd een gebiedsverbod gekregen hadden, maar je kunt niet alles hebben. Mijn voorstel om plastic boodschappentasje in Utrecht uit te bannen is geen  ballonnetje dat ik oplaat. Ik weet namelijk maar al te goed dat Utrecht onlangs een volledig verbod heeft uitgevaardigd op het loslaten van opstijgende ballonnetjes.

Het aantal ballonnen dat jaarlijks vanuit onze stad het hemelruim bevuilt is vanzelfsprekend te verwaarlozen. Als je ze afzet tegen de immense aantallen die op jaarbasis de weg naar de hemel zoeken. Maar als gezegd, alle kleine beetjes helpen.