Oscar van der Horst - Hij is al vijftig jaar dood, maar zondag kun je hem toch ontmoeten. Gerrit Rietveld komt weer even tot leven tijdens de speciale Rietveld-dag. Superlatieven schieten tekort over het werk van onze voormalige stadgenoot (1888-1964). Maar laten we het alsjeblieft niet overdrijven.

Rietveld was zijn tijd ver vooruit door machinaal eenvoudige, betaalbare stoelen te maken. Of je ze nou mooi vindt of niet. Onder de studenten zouden ze vast gretig aftrek vinden, zoals nu de IKEA mateloos populair is. Ik heb echter nog nooit een Rietveld-stoel gezien waar je lekker in zou kunnen ploffen. Maar het hoekige en schreeuwerige design wordt gedoogd, omdat het Rietveld is.

Er is zelfs een Gerrit Rietveld Academie, maar het kwaliteitsstempel van de grote meester is in deze tijd weinig meer waard. Op al die dure knutselwerken met houtjes en stalen pinnen zitten de mensen niet meer te wachten in de tijd dat de voedselbanken overuren draaien. En het exclusieve is er allang vanaf. Het is een fabriek zoals Rietveld die zelf had kunnen ontwerpen.

En er is ook een Rietveld(-Schröder)huis, aan de Prins Hendriklaan. Ik hoop nog steeds dat de Waterlinieweg er een rijstrook bij krijgt en dat half afgewerkte bouwpakket eens sneuvelt. En gooi dan ook meteen die troosteloze kassen maar plat aan de Erasmuslaan, aan de overkant van de straat. Daar zijn nog net geen hamer en sikkel in de muren verwerkt.

Als het aan Rietveld had gelegen, was de Domtoren van aluminium. En had het hele centrum vol gestaan met warenhuizen zoals die vloekende blauwe Planeet aan de Lange Viestraat. Dan hing er in Utrecht net zo’n klinisch sfeertje als in Almere. En hadden we qua architectuur mooi een stedenband kunnen sluiten met Chisinau, met stip de meest fantasieloze stad van Europa.

Maar goed, om Gerrit Rietveld het voordeel van de twijfel te geven, ben ik flink door zijn werk gaan spitten om misschien toch iets leuks te vinden. En ik heb wat. Hij heeft ooit een bushokje ontworpen dat me heel erg aanstaat. Fris, stijlvol, strak, hip, schoon, vrolijk en vooral heel erg retro. Die zouden we hier moeten hebben, waar zelfs meer bushaltes zijn dan brievenbussen of pinautomaten.  

Ik herkende alleen de omgeving van de Rietveld abri niet. En dat kan kloppen, want hij staat in Bergeijk, langs de weg naar Eersel. Nou is er aankomende zondag een hele Rietveld-tocht georganiseerd, maar dit pronkstuk staat dus een slordige honderd kilometer buiten de route. Sorry, dat Rietveld-gedoe is me dan toch echt iets te gortig.

Oscar van der Horst

@niksgeenpoespas