Nestorix - Hoe maken we de Utrechtse raad opener en toegankelijker voor de Utrechtse burger? Blijkbaar is er iets grondig mis in de relatie tussen de raad en de Utrechters, want de Utrechtse gemeenteraad heeft een adviescommissie van externe deskundigen ingesteld om haar licht over dit probleem te laten schijnen, en dat doe je natuurlijk niet zomaar.

Volgens mij is er niet zoveel mis met die openheid en toegankelijkheid van de raad. De raadsleden die ik ken, zijn zeer benaderbaar, hebben allen een groot luisterend oor en zijn vaak bereid zich in te zetten om vragen en problemen opgelost te krijgen. Het gaat veel meer over de vraag hoe men weer eens andere mensen dan de gebruikelijke volgers, in het raadsjargon “the usual suspects”, van raad en college over de drempel van het stadhuis krijgt.

Al jaren wordt er op allerlei manieren geprobeerd de burgers meer en beter bij het stadsbestuur te betrekken. Wijkraden, informatie-avonden in de buurt, inspraaksessies, wijkbezoeken door raad en collegeleden, raadsinformatieavonden, stadslabs, stadsgesprekken. Daarnaast organiseren de diverse politieke partijen ook nog hun eigen activiteiten om het contact met de burger te intensiveren.

Allemaal pogingen om de meningen en wensen van de burgers op te halen en om die op een of andere manier vervolgens mee te laten wegen in de vaststelling van het beleid. Er valt genoeg af te dingen op de effectiviteit van al die middelen en op de uiteindelijke invloed van de burger maar de goede wil is er lang. Al die inspanningen gaan echter voorbij aan de overgrote meerderheid van de Utrechters. Er is een tamelijk constante groep van ergens tussen de pakweg duizend en tweeduizend actievelingen die zich overal laat zien en horen en de rest beperkt zich tot de vierjaarlijkse gang naar het stemhokje en dat is dan ook nog maar de helft van de Utrechters.

Heel soms als het heel dichtbij komt, zoals een gepland asielzoekerscentrum, wil men nog wel eens van de bank komen maar ook dan heb je het maar over een fractie van de bewoners.

Ik ben benieuwd waar de adviescommissie mee op de proppen komt. Misschien komen ze wel tot de conclusie dat het in Utrecht helemaal niet zo slecht gaat en dat lokale politici er maar aan moeten wennen dat een ruime meerderheid van hun kiezers niet lastig gevallen wil worden met allerlei vragen waarvoor ze nu juist die politici hebben neergezet: om ze op te lossen.