Louis Engelman - Vorige week ontving ik van de woningcorporatie Portaal een uitnodiging om aanstaande zaterdag om 12 uur aanwezig te zijn bij haar, samen met Woonin (voorheen Mitros) georganiseerde, ‘struikroversdag’. 

Het is hun bedoeling dat Utrechters planten en struiken meenemen uit het gebied van het Thomas à Kempisplantsoen. Daar worden de sterk verouderde flats gesloopt om plaats te maken voor 360 duurzame woningen in de sociale en middenhuur. 

Met hun sympathieke initiatief willen beide corporaties de bestaande vegetatie ‘een tweede leven geven’. Dus, neem schop en schoffel mee en uitgraven maar. Gratis en voor niks.

Leuk toch?

Nou ja...

Het woordje ‘struikrover’ bleef wel in mijn gedachten rondspoken. Vooral omdat ik op de nieuwssite De Nuk vorige en deze week enkele kritische artikelen las van journalist Cees Grimbergen over de woningsituatie in Utrecht. Daarin komen met name de woningcorporaties er niet best vanaf.

Grimbergen heeft de financiële situatie uitgezocht van Portaal, Woonin, Cazas, SSH en Bo-Ex. Aan de hand van hun eigen jaarverslagen constateert hij dat de corporaties in 2022 samen een winst hebben geboekt van 323 miljoen euro. Een keurig resultaat, zou je zeggen.

Maar dat is nog niet alles. Daar bovenop komt nog de opbrengst van de verkoop van sociale huurwoningen in dat jaar. Voor Portaal 41 miljoen en voor Woonin 21 miljoen.

De Nuk-journalist stelt vast dat dit eigenlijk allemaal ‘klein bier’ is als je naar de vermogenspositie kijkt van de vijf Utrechtse woningcorporaties. Want die bedroeg op 1 januari 2023 bij elkaar opgeteld 18 miljard euro. Armlastig zijn ze dus niet.

In dat licht is het daarom wonderlijk te zien hoe de corporaties hebben gereageerd op de wens van het Utrechtse stadsbestuur om te stoppen met de verkoop van sociale huurwoningen. Die zijn immers hard nodig om de woningnood iets te verzachten. De politieke wens werd in het coalitieakkoord vastgelegd. 

Maar de corporaties waren ‘not amused’. Hun koepelorganisatie (STUW) eiste dat de gemeente haar leden zou compenseren voor de misgelopen inkomsten uit de woningverkopen. Tot een bedrag van 10,6 miljoen euro. Te betalen door alle Utrechters tezamen.

Waar lijkt dit op? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de corporaties in dit financiële spel het eigen belang ver laten uitstijgen boven dat van de Utrechtse bevolking. Begrippen als geld, winst, financieel resultaat en macht voeren de boventoon. Plus het extreem vermijden van risico’s. Naar mijn mening geheel in strijd met de sociale uitgangspunten van de vroegere woningbouwverenigingen. 

Ga ik zaterdag naar de Struikroversdag? Ik denk het niet. Te vaak zou ik daar rondkijkend bedenken: wie zijn hier nu de echte struikrovers?