Frans de Jonge hangt in talloze cafés, restaurants en andere openbare gelegenheden posters op met culturele activiteiten in Utrecht.

Frans de Plakker - Het rijtje museumposters is weer compleet in de hal van hostel Strowis. Als er een gast is, kan die kiezen waar hij of zij naar toe gaat. Alleen zijn er nu bijna geen gasten. Een enkele bezoeker loopt naar binnen, en in de ontbijtruimte zit een persoon aan z’n laptop.  

Iedere woensdagmiddag kom ik hier binnen. Eerst hang ik de relevante posters op, en daarna eet ik m’n lunch in de eetzaal. Het hoogtepunt van de lunch is de koffie. Ze schenken een lekkere sterke cappuccino die ik in de tuin drink. Er is een tuin met een paar zitjes en een vijver waar ook nog twee banken staan.  

Vanuit een van die banken maak ik iedere week een foto van de tuin. In die tuin hou ik de seizoenen bij. Tijdens m’n middelbare school moest ik dagelijks 8 km fietsen door het vlakke land. Daar was het onmogelijk om de seizoenen te missen. Sneeuw en ijzel in de winter, zo nu en dan regen, en meestal tegenwind. En de gewassen op het land gaven aan wanneer het plant- of oogsttijd is.   Bij Strowis is het voorjaar het meest interessant voor oog en oor.

De vogeltjes in de tuin zingen (als er geen kat in de buurt is), en de kikkers geven hun eigen concert. Kort daarna ligt de vijver vol kikkerdril en staan de bomen in bloei. Weer enkele woensdagen later ligt dezelfde vijver vol met afgevallen bloesem. ​

Als er iemand in de tuin zit maken we een praatje. Soms spreek ik een van de gasten. Maar zelden dezelfde vaker, meestal blijven de gasten niet langer dan een week.  

Nu zijn het andere tijden, en is Strowis op zoek naar long-stay gasten. Wie weet zit ik volgende keer met een arbeidsmigrant of buitenlandse student in de tuin. Dan kan ik gelijk nog iets vertellen over de culturele activiteiten in Utrecht, als die nog door gaan.  

De tuin van Strowis. Foto: Frans de Jonge