Iedere maandag schrijft een Utrechter op Nieuws030 een persoonlijk verhaal over een kunstwerk dat ergens in onze stad in het openbaar te zien is. Lees hier meer over deze serie. Dit is deel 54 in 'de Utrechtse beeldengalerij'.
  

Door Annemiek Rijckenberg

In Utrecht hoef je niet op zoek naar beelden, dichtregels of muurschilderingen, we zijn daarin een rijke stad. Het was lastig een keuze te bepalen, over één beeld te schrijven. Ik houd van veel van de Utrechtse beelden, en herinner me ook geweldige manifestaties, “Beyond” in Leidsche Rijn, en Panorama 2000 waar Sjarel Ex de hele stad tot museumzaal maakte. Deze leverden boeiende en spannende beelden en ideeën op, die niet allemaal zijn verdwenen. 

Toen mijn kinderen klein waren liepen we vaak over de Maliebaan, langs de beeldengalerij van zeventien vrouwelijke beeldhouwers uit de jaren ’80 en ‘90. Deze rij kreeg nog weinig aandacht in deze serie, behalve het eerste zeer aansprekende beeld van Lotti van der Gaag, 'de Denker'. 

Het initiatief voor deze rij was geen resultaat van acties van kunstenaressen, maar afkomstig van Theo Scholten van de Robecogroep, een van de leden van de Adviescommissie voor Beeldende Kunsten en oprichter van Beelden aan Zee.  Nog meer mannen hebben zich druk gemaakt over deze opdracht aan 17 beeldhouwsters. In aflevering 45 haalt Niels Bokhove een studentenactie uit 1994 naar boven, van twee architecten in opleiding die een daad wilden stellen tegen deze feministische exclusiviteit. Bijna 30 jaar later zijn ze er nog steeds een beetje trots op.  

Dit alles was mij nog geheel onbekend, wanneer we langs de beelden liepen. We gaven ze namen, we vonden dan weer het ene dan weer het andere het mooiste, we begrepen ze soms niet en zagen weinig samenhang in het geheel. Maar we gingen altijd weer opnieuw kijken. Wanneer ik nu langs het 'beeldenpark' op de zo mooi heringerichte Croeselaan fiets, een onbegrijpelijk zootje ongeregeld, word ik extra blij van de rij langs de Maliebaan. 

Voor dit verhaal maakten we de wandeling opnieuw. Wat zijn de beelden eigenlijk klein voor zo’n brede statige laan als de Maliebaan. Sommige herinneren we ons nog goed: de door de kinderen Paardenvijg gedoopte  'De was ophangen' en 'de Strijkplank', die echt zo heet. Veel beelden lijken 'vrouwelijk', met bloemen, vogels en lieflijke figuren. Het onderscheid mannelijke en vrouwelijke beelden lijkt toch minder relevant, maar het geheel is meer dan de som der delen.  Deze keer is mijn favoriet de Slapende, van Judith Pfaeltzer. Het is eenvoudig, krachtig, mooi afgewerkt én ruw. 

 Annemiek Rijckenberg, oud-wethouder

PS1. Meer over dit kunstwerk op deze site (gemeente Utrecht)

PS2. Dit is de locatie van het kunstwerk (Google Maps)

PS3. Annemiek Rijckenberg (1953), oud-wethouder in Utrecht namens GroenLinks, noemt zichzelf 'parttime pensionada'. Ze is hoofdredacteur van het vaktijdschrift Ruimte en Wonen en voorzitter van de stichting Rietveldprijs.

PS4. Meer over kunstenaar Judith Pfaeltzer op de site Het Depot en Wikipedia.

PS5. Een overzicht van alle Maliebaan-beelden (Wikipedia)

    

Dit is aflevering 55 met de keuze van stadsschilder Sophia Anastasia

Hier leest u de vorige aflevering (53), met de keuze van dichter Alexis de Roode. 

En hier een overzicht van alle bijdragen.