Kees van Oosten - David Graeber deed in 2013 van zich spreken met een artikel over bullshit jobs. Kort gezegd, banen die mensen aan inkomen helpen maar verder geen enkele zin hebben. Sterker nog, burgers tot last zijn.

Een goed voorbeeld daarvan is de ambtenaar die aanvragen moet behandelen voor een vergunning om een steiger te plaatsen voor wat schilderwerk. Toen ik die nodig had, belde ik hem op. Hij zei: zet hem al vast maar neer, de vergunning (en de rekening!) komt wel als je klaar bent. 

Een ander voorbeeld is de kapvergunning. Uit het onderzoek van de Stichting Utrechtse Burgers blijkt dat er in de periode 1 januari 2014 t/m 14 augustus 2015 niet één kapvergunning is geweigerd. Er worden in Utrecht elk jaar zo'n 4000 bomen gekapt. Vrijwel allemaal door de gemeente.

Als die kapvergunning altijd wordt verleend, kan je de kapverordening beter afschaffen. Daar is wel eens sprake van geweest. GroenLinks-wethouder Robert Giesberts kwam in 2007 met dat idee. Dat ontketende een volksopstand: het plan ging niet door. Sindsdien wordt de kapvergunning die de gemeente voor zichzelf aanvraagt gewoon altijd verleend. 

Eigenlijk zou je het 'cluster' Vergunningen van de dienst Vergunning, Toezicht en Handhaving best kunnen opheffen. Als Stadsontwikkeling plannen maakt, dan moeten die 'onafhankelijk' door het 'cluster' Vergunning worden getoetst aan de Algemene Plaatselijke Verordening (de aanvraag kapvergunning), de wet milieubeheer, de wet op de ruimtelijke ordening e.d. Daar hebben ze bij het 'cluster' niet zoveel verstand van en dus worden de plannenmakers van Stadsontwikkeling als adviseurs ingehuurd om hun eigen plannen te helpen beoordelen. Dat kan dus eenvoudiger en goedkoper.

Een goeie vraag is: waarom biedt de gemeente de burger de mogelijkheid in te spreken, zienswijzen in te dienen en bezwaar te maken als die zienswijzen en bezwaren vrijwel altijd van tafel wordt geveegd. Het antwoord is dat al die inspraak, het afdoen van zienswijzen en bezwaren handenvol werk oplevert voor voorlichters, participatiebegeleiders en juristen. Als men dat zou afschaffen zou dat enige honderden banen kosten. Natuurlijk, het is ook om de illusie in stand te houden dat burgers invloed hebben, maar dat geloven de meeste burgers toch niet meer.

Dat diesels van ná 2001 helemaal niet schoner zijn dan diesels van vóór 2002 moet al enige jaren bij luchtkwaliteitsdeskundigen van rijk, provincies, gemeenten en adviesbureaus bekend zijn. TNO publiceerde daar immers al in 2012 over en het bleek al eerder uit veel buitenlands onderzoek.

Niettemin werkten die deskundigen het plan voor de milieuzone uit waardoor diesels Euro 0 t/m 2 vervangen moesten worden door diesels Euro 3 en hoger (die dus helemaal niet schoner zijn). Waarom lieten al die deskundigen de politiek in de waan dat de milieuzone de lucht schoner zou maken? Precies, je gaat de kip met gouden eieren niet slachten. Het kost een vermogen, maar het levert ook wat op: werk.

Het concept van 'Utrecht wereldfietsstad' wordt op het ogenblik dankbaar aangegrepen om de Leidseweg overhoop te halen. Opeens kunnen we niet meer over gewone straatstenen fietsen, hoewel de moderne fiets van zoveel vering en gemak is voorzien dat je er ook mee kan crossen.

Die straatstenen moeten eruit en dat moet allemaal asfalt worden, zo glad als een biljarttafel. Het is nog gevaarlijk ook, want reken maar dat daar straks wat wordt afgeracet, al of niet met elektrische of benzinehulpmotor. Het zijn niet de fietsers zelf (laat staan de bewoners) die om die rooie racebanen vragen, het zijn professionals die weer wat bedacht hebben om zich onmisbaar te maken. 

Tot mijn verbazing is recentelijk het asfalt vervangen op de Biltse Rading, tussen het Alfrinkplein en de A27. De autobereikbaarheid in Utrecht heeft het meest te lijden onder deze volstrekt overbodige werkzaamheden. Er mankeerde echt niets aan dat asfalt. Kennelijk moet het budget op om ervoor te zorgen dat er niet in gesneden wordt. De afdeling wegonderhoud in Utrecht mag helemaal zelf uitmaken of asfalt aan vernieuwing toe is. Dan krijg je dat. Overigens wil de gemeente niet zeggen wat het gekost heeft. 

Wat zou het leven in Utrecht toch mooier, veiliger en goedkoper zijn als wij als burgers zelf konden uitmaken welke problemen door de gemeente worden aangepakt en welke projecten er wel of niet ter hand worden genomen.