Nestorix - Op faceboek opereert een groep onder de naam: “Je bent Utrechter (geweest) als ...”. Via de leden van de groep worden oude en nieuwe foto’s van Utrecht geplaatst. 

De groep telt inmiddels een kleine vijftienduizend leden die naar aanleiding van die foto’s ervaringen en gevoelens met elkaar delen. Het verleden krijgt een tweede leven. Terugblikken op hoe het was. 

Terwijl ik deze column tik, speelt op de achtergrond de Top-2000. Ook zo’n verzameling herinneringen. Mijn eerste schoolfeest, mijn eerste vriendinnetje, mijn eerste liefdesverdriet. Alles komt voorbij want tussen die 2000 muziekjes zitten er heel veel die het verleden bij mij wakker roepen. 

Welke herinneringen aan 2015 zullen zodanig blijven hangen dat we ze over pakweg 10 jaar nog kunnen reproduceren?!

Ik gok er op dat de tourstart onder de Dom hoge ogen gooit. Dat was zo’n unieke gebeurtenis die in het collectief geheugen zal blijven hangen. 

Ook de terugkeer van het water in een deel van de Catharijnesingel en al het gedoe over de milieuzone voor stinkende auto’s kan zo’n herinnering zijn. Of misschien wel het besluit over een nieuwe bibliotheek in het oude postkantoor aan de Neude.

Daarnaast zal iedereen zo zijn persoonlijke herinneringen bewaren aan het afgelopen jaar. Gedeeld verleden in de eigen kring van familie en vrienden.

Wat gisteren nog toekomst was, is vandaag het heden en morgen alweer geschiedenis. 

Wat zal het nieuwe jaar 2016 ons aan gedeeld verleden opleveren? Ik heb geen flauw idee. Ik kan alleen maar hopen dat het een gedeelde toekomst zal zijn waarbij we allemaal proberen die saamhorigheid, die zo mooi naar buiten kwam in de dagen voorafgaand en tijdens de tourstart, vast te houden en dat we ons niet uit elkaar laten jagen door krachten die hun ultieme genot beleven aan het zaaien van verdeeldheid en angst.

Ik wens u allen een heel gezond en gelukkig 2016 en een reeks mooie belevenissen die we in de toekomst als gedeeld verleden kunnen koesteren.