Dik Binnendijk – Het is gek om te merken hoe anders je naar een beest gaat kijken, als je hem of haar tot huisdier bombardeert. Het begon natuurlijk met dat mijn huisvlieg zich bescheiden - maar wel aanwezig - opstelde in mijn werkkamer: lopen bij mijn ontbijtplank. “Zo, ben jij nog steeds hier!” Was Hendriena meteen op mijn hoofd of hand gaan zitten, dan had ik haar weggeslagen en misschien meteen doodgemept.

‘s Avonds in de huiskamer kan ik Hendriena beter bestuderen. Meestal begint ze pas te vliegen, als de woonkamer wat opgewarmd is. “Ah, daar ben je!” Maar soms blijft ze bijna een hele avond weg. Is het koud, dan zie ik haar nauwelijks. Waar zou ze dan zitten? Ik vermoed in mijn vuilniszak, want daar ligt fruit, groente en ander etensafval. Zeker in de koude wintermaanden staat het deksel van de vuilniszakhouder altijd open: geen stank. Maar ik heb Hendriena geen enkele keer in de vuilniszak betrapt.

Op de muur zie ik haar nooit zitten. Soms marcheert ze overdag doelloos op de ramen. Wil ze dan naar buiten? Ik heb een paar maal de keukendeur opengezet, maar madame vertikt het om naar buiten te gaan: binnen is het veel lekkerder en vliegt verder de kamer in. Mijn tv-stoel staat vlak bij de haard en na een paar rondjes gevlogen te hebben komt ze vaak op de leuning van de stoel zitten. Dan kan ik haar goed bekijken. Ze begint daar dan altijd in haar voorpootjes te wrijven en zich over haar kop te aaien.

In Wikipedia (Huisvlieg - Wikipedia) lees ik dat dat actieve poetsgedrag van de kamervlieg goed bestudeerd is. “Er zijn verschillende vormen van poetsgedrag: het koppoetsen, het monddelenpoetsen, het vleugelpoetsen, het achterlijfpoetsen, het voorpootpoetsen, het middenpootpoetsen en ten slotte het achterpootpoetsen. Hierbij valt op dat de middenpoten nooit afzonderlijk worden gepoetst, ze worden bij het poetsen van de voor- of achterpoten tussen de elkaar schoonmakende poten gestoken.” Als ik meer geduld had gehad en minder aandacht voor de tv, dan had ik al die handelingen vast allemaal kunnen waarnemen.

Hendriena gaat ook regelmatig op m’n fleecedeken of m’n kleding zitten en blijft daar totdat ik een wat ruwe beweging maak. Ik jaag haar niet weg. Lijfelijk contact hebben we niet zoveel gehad. Ik herinner me een kushandje, een kus op mijn voorhoofd en tweemaal een rondje om mijn hoofd met geluid: zoem-zoem. En - dat was vlak voor mijn verjaardag (zaterdag 22 januari) - dat ze met een grote snelheid in een rechte lijn op mijn linker oog afvloog. Ik moet gewoon wegduiken om haar te ontwijken: “Kut beest!”

Meestal kijk ik ’s avonds naar haar uit en keuvel met buren, vrienden en familie over haar. En ik app zelfs over Hendriena. Mijn buurvrouw Garjan vindt haar wel leuk, maar anderen vinden het maar zozo. Misschien denken ze dat ik al dement word of lijd aan Covid. Een enkeling kijkt me meewarig aan: “Ja, die Binnendijk wordt oud!” Hendriena ook! Op een avond zie ik haar op mijn tapijt lopen. Dat is een slecht voorteken; mijn ervaring is dat een dag later zo’n vlieg dood is. Maar Hendriena: nee hoor. Die blijft leven.

Op mijn verjaardag ben ik vergeten iedereen voor de zekerheid te waarschuwen voor Hendriena. Drie vrienden zijn ’s avonds komen eten en Garjan wipt na het toetje ook nog even binnen. We raken verzeild in een discussie over het gedoe rond The Voice of Holland en seksueel overschrijdend mannengedrag. Omdat de emoties daarover wat te veel oplopen, roep ik om dat wat te dempen: “En Hendriena, wat vind jij er van? Waar zit je?” “O, dan heb ik hem toch geraakt en doodgeslagen, denk ik,” zegt Peter, “maar ik kon hem daarna niet meer vinden!” Peter komt regelmatig langs en weet van het bestaan van Hendriena af. Ik kwaad: “Als één van jouw katten vroeger hinderlijk om mijn benen liep, heb ik hem toch ook niet doodgeschopt!” Garjan zegt me later dat ze dacht dat Peter een grapje maakte....

In ieder geval heb ik Hendriena sinds mijn verjaardag niet meer zien rondvliegen. Ik kijk nog wel een avond of drie naar haar uit. Nee, geen rondvliegende kamervlieg. Haar lijk heb ik ook niet meer gevonden. Hendriena is zo’n 65 dagen mijn huisdier geweest en heeft bijna driemaal zo lang geleefd als een gewone volwassen kamervlieg: maximaal 24 dagen. Komt er nu een nieuwe Hendriena? Nou nee. Een hond, kat of konijn is veel leuker en die kun je lekker knuffelen.

Vervolg morgen: Hendriena (4): Fruitvliegen vangen