Dit is de slot-aflevering van de Utrechtse Beeldengalerij. U las vanaf november 2020 mooie, persoonlijke verhalen van vele Utrechters over kunstwerken die ergens in onze stad in het openbaar te zien zijn. Zie hier alle bijdrages in deze serie.
   

Door Jim Terlingen

Een laatste oproep, vorige week, leverde geen nieuwe bijdrages voor de Utrechtse Beeldengalerij. Bijkbaar is het mooi geweest, zo. En dat is helemaal niet erg. Want wat een mooie verhalen waren het, de afgelopen zeven-en-een-halve maand.

In totaal schreven 49 Utrechters in deze serie 56 bijdragen. Over één kunstwerk werd zelfs drie keer geschreven: 'de Eendracht van het Land' van Gerrit van der Veen. (In volgorde van verschijning waren dat journalist Ton van den Berg, fotograaf Rob Huibers en stadsschilder Sophia Anastasia.)

Het is niet zo dat dit beeld 'de winnaar' van de serie is. Kunst is sowieso geen wedstrijd en als coördinator kreeg ik bijvoorbeeld best vaak de vraag "Heeft iemand de Haas of de UFO al gekozen?", waarna men overstapte op een ander kunstwerk.

Ik dank met heel mijn hart alle schrijvers, die vrijwillig meewerkten. In hun woorden was immer de liefde voor kunst in onze stad voelbaar. En het mooie van internet is dat de bijdragen niet 'weg' zijn. De stukken zullen nog vaak gevonden worden door mensen die iets willen weten over een Utrechts kunstwerk. 

U ziet op de foto bovenaan dit stuk een bronzen beeld van de Utrechtse burgemeester Bernardus Reiger (1845-1908). Sinds 1909 staat het kunstwerk, gemaakt door Antoon Dupuis, op de kop van de Maliebaan ter hoogte van de Maliesingel.

Journalist Bert van den Hoed schreef er op de Facebook-pagina van het Utrechts Archief vorig jaar nog een mooi stukje over. Daar verwijs ik u naar, omdat het mij gaat om het kleine parkje om het beeld heen. Dat parkje is er pas sinds kort en wat is het prachtig!

Ik wil in mijn columns wel eens hier en daar een veeg uit de pan geven, maar hier verdienen de verantwoordelijken een pluim. En dat past in een mooie rij van goede ontwikkelingen waarin de stad zichtbaar mooier wordt (de weer ronde singel, het beeld de Baliekuiver, muurschilderingen van de Strakke Hand en Jos Peeters enzovoort). En ik verheug me op naar het naar voren plaatsen van de theepot en de herinrichting van de Maliebaan, om maar eens wat te noemen.

Onze stad gaat de laatste tijd merkbaar mee in de vaart der volkeren. Ik hoop dat de positieve ontwikkelingen tekenen zijn dat er ook aandacht zal blijven voor openbare kunst in onze stad. Want... het Utrechtse openbare leven bestaat uit meer dan terrasjes.

  
Reacties?
Mail reacties@nieuws030.nl