FC Utrecht bestaat 1 juli 2020 vijftig jaar. Sportverslaggever Ton de Ruiter kijkt met een knipoog naar het heden in een wekelijkse rubriek terug op het woelige verleden. Volgend jaar zwarte cijfers. Hoe vaak hebben we dat gehoord?         

Deel 29

Manager Joop van der Klink waarschuwt al in de babyjaren van de fusieclub. Doelman Jorgen Henriksen laat de verhuiswagen voorrijden en vertrekt naar Denemarken. Nog zes spelers weigeren te tekenen. ,,Als we aan hun eisen voldoen, kunnen we binnenkort het faillissement aanvragen,’’ zegt de manager.

December 1973 wordt de Deense doelman op verzoek van trainer Jacobs teruggehaald: 60.000 gulden tekengeld, verhuiskosten en inrichting van zijn woning komen voor rekening van de club. Verdediger Hans van Huissteden zegt: ,,Als de directie van een bedrijf met geld omgaat zoals FC Utrecht dan ligt het bedrijf snel plat.’’ Van der Klink verwijt het bestuur slappe knieën en wil niet werken bij een club die onverantwoorde financiële risico’s neemt. Op 1 januari 1974 stapt hij over naar de FBO (Federatie Betaald Voetbal Organisaties).

In 1975 treedt Mr. Brouwer om gezondheidsredenen af. Mr. Kernkamp verlaat het bestuur vanwege drukke werkzaamheden. Bij zijn vertrek zegt hij dat het bestuur de trainer (Jacobs) te weinig tegenspel geboden heeft met financiële problemen als gevolg. Kees Werkhoven, eigenaar van een vloerenbedrijf, wordt de nieuwe voorzitter. Hij is financieel bijgesprongen toen het tekengeld, de verhuiskosten en de inrichting van de woning van de teruggekeerde Deense doelman betaald moesten worden. De tijd van de academici is voorbij, de leiding komt in handen van de vrije jongens in dure bontjassen.

De schuld loopt op door een naheffing van de belasting van 900.000 gulden. Tussen 1 januari 1976 en 1 januari 1980 zijn over hand- en tekengelden geen premies volksverzekering en loonbelasting afgedragen. De salarissen over november kunnen in 1980 niet meer worden betaald. De bank weigert krediet te geven. Zou dit uitgelekt zijn dan had de gemeenteraad op 18 december nooit toestemming hebben gegeven voor de bouw van een nieuw stadion: 23 raadsleden stemmen voor, 16 tegen. Gemeentelijk commissaris Jan van Dam zit als toezichthouder bij de bestuursvergadering . Pas als hij vertrokken is komen de werkelijke problemen op tafel.  

Willem van Hanegem speelt voor duizend gulden per punt maar krijgt zwart een fors bedrag van de door Arno van den Heuvel geleide Club van Honderd. Ook Joop Wildbret en nieuweling Gerard van der Lem (komt van Feyenoord) drinken uit die bron. In april treden Jan Bartelds en Cees van Leur toe tot het bestuur, later zal blijken dat ze hun zetel afgedwongen hebben door een financiële injectie van 300.000 gulden te geven.

In 40 jaar FC Utrecht lezen we: ,,De drankenhandelaar en de aannemer zeggen FC Utrecht ieder 65.000 gulden toe om twee ton aan Feyenoord te kunnen betalen voor Gerard van der Lem. Bartelds en Van Leur kunnen aan hun verplichtingen voldoen, maar als de huizenmarkt instort komt Van den Heuvel in de problemen. Zijn bijdrage blijft beperkt tot 25.000 gulden, de rest zuivert hij aan uit de FC Utrecht kas.’’   

FC staat voor Financiële Chaos. De kas is zo leeg dat hulptrainer Jan Verkaik voor het Europacupduel met HSV niet kan meereizen naar Hamburg. Als trainer Berger zich daarover boos maakt, wordt alsnog geprobeerd Verkaik te bewegen naar Duitsland af te reizen, hij weigert. De ploeg verlaat door de achterdeur het hotel in de Duitse havenstad. De rekening van 11.500 gulden kan niet betaald worden. De schuld is opgelopen tot drie miljoen gulden en alles ligt op straat: zwarte betalingen, bestuurders die zich hebben ingekocht, kaartjesfraude.  

De club vraagt surseance van betaling aan. Kees Werkhoven en zijn bestuurders worden gedwongen af te treden. Mr. Willem Kernkamp keert terug als voorzitter ad interim. De spelers nemen met pianist Jaap Dekker een grammofoonplaatje op (‘We geven het niet op’), gaan met kwartetten langs de deur en staan hun premie voor het bereiken van de bekerfinale af. Op het terrein bij de Veemarkt, waar gespeeld wordt,  kunnen supporters een bijdrage in een melkbus storten. De winstpremie gaat terug van 350 gulden naar 100 voor een punt. Hans van Breukelen overhandigt 66.000 handtekeningen aan wethouder Pot met het verzoek aan de gemeente bij te springen. De gemeente heeft geen keus. Een nieuw stadion en geen bespeler!

Aan de Hamburgerstraat staan in april 1983 Han Berger, Leo van Veen, Hans van Breukelen, Wim van Hanegem, Joop Wildbret en Gerard van der Lem voor de rechter wegens het opzettelijk onjuist aangifte doen van inkomstenbelasting. Ook de bestuursleden moeten voorkomen. Bij de uitspraak in juni krijgen de spelers geldboetes en kunnen de bestuurders opgelucht adem halen. Geen van hen heeft gehandeld in eigen belang. Vrijspraak voor de meesten, alleen Jan Bartelds krijgt een boete van 2000 gulden en een voorwaardelijke straf. Mei 1983 eindigt de surseance en is FC Utrecht weer een normale club. Voorzitter Kees Werkhoven: ,,Ik heb teveel aan de spelers toegegeven. We wilden verder springen dan onze polsstok lang was.’’ 

Op naar de volgende financiële crisis. In de eerste jaren van de nieuwe eeuw ontsnapt de club met hulp van de gemeente voor de tweede keer aan een bankroet. In 2008 voor een derde maal. Bij de gemeente aankloppen is geen optie. Verzin een list! Die komt van Frans Snijders, lid van de Raad van Commissarissen. Hij benadert Frans van Seumeren, rijk geworden door de verkoop van zijn bedrijf aan de SHV. Het is bingo.