Leo Lambo is het symbool van verzet tegen de megalomane stationsplannen. Eerst als drijvende kracht achter het Bewoners Overleg City Project, daarna als mede-oprichter van stichtingen als Stop Luchtverontreiniging Utrecht, De Utrechtse Bomenstichting, Stedenbouwkundig Herstel Stationsgebied, Behoud Cultureel en Archeologisch Erfgoed Utrecht. 

Leo was niet alleen de drijvende kracht achter die stichtingen, maar ook een stille kracht. Hij trad weinig naar buiten, maar deed wél het meeste werk. Hij hield alle besluiten van de gemeente nauwlettend in de gaten, stelde voor tegen welke besluiten beroep moest worden ingesteld en legde dossiers over die besluiten aan. Daar was hij erg goed in.

Het Bewoners Overleg City Project (BOCP) werd in 1990 opgericht. Hij is dus meer dan 25 jaar actief geweest om de plannen die nu gerealiseerd worden tegen te houden. Dat hij en wij die plannen toch niet tegen konden houden, daar liet hij zich niet door uit het veld slaan. Leo was namelijk onverzettelijk.

Of alle acties zin hadden, of zij kans van slagen hadden, was voor hem niet zo belangrijk. Wat voor hem telde was: als je ergens tegen bent, dan verzet je je daar tegen, dan doe je er niet aan mee. Je kunt nooit weten wat het effect van je acties is. Dat is vaak een kwestie van toevalligheden. En dus gaf Leo niet op.

In 2009 vroeg de gemeente KEMA te onderzoeken waarom de gemeente zo­veel procedures bij de rechtbank verloor over luchtkwaliteit. KEMA schreef dat toe aan het feit dat er een klein clubje in Utrecht was dat de besluiten van de gemeente nauwlettend in de gaten hield en prompt beroep instelde als de gemeente een loopje nam met normen en regels voor luchtkwaliteit.

Dat dat kleine clubje (de SSLU) er zo bovenop zat was in hoge mate het werk van Leo. Vooral dankzij zijn waakhondenwerk moest de gemeente zich netjes aan de normen en de regels houden en werd de gemeente gedwongen om het probleem van de luchtkwaliteit serieus te nemen.

Leo was ook actief in de Belangenvereniging Arbeidsongeschikten Utrecht (BAU). Daar hield hij spreekuur om mensen te helpen die benadeeld werden door de sociale dienst en het UWV. Hij stelde bezwaarschriften op, regelde dat mensen door een advocaat geholpen konden worden en zorgde ervoor dat mensen bij de BAU hun verhaal kwijt konden. De subsidie aan de BAU is drie jaar geleden door de gemeente stopgezet. Wegbezuinigd. Dat heeft Leo er niet van weer­houden om het voor allerlei mensen in zijn omgeving te blijven opne­men.

68 Jaar was Leo toen hij vorige week overleed. Een jaar of vier geleden kreeg hij te horen dat hij kalm aan moest doen in verband met zijn gezondheid. Hij ging inderdaad kalmer aan doen, maar dat was duidelijk tegen zijn natuur.

Toen hij hoorde dat hij in verband met zijn gezondheid kalmer aan moest doen, was hij helemaal van slag. Wij moesten hem beloven het er niet bij te laten zitten. Tot het laatst was hij, zij het wat meer op de achtergrond, betrokken bij acties en procedures voor luchtkwaliteit en tegen het kappen van bomen. Wij zullen Leo missen.

Gerard van de Vecht
Kees van Oosten