Fred Penninga - lid van het Utrechtse Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht. Dit keer onder de titel:

LOGISCH

Die keer dat we voetbalden

– lantaarnpalen als doel – 

en het donkerder werd

we merkten het niet

en de lantaarns aan gingen

we merkten het niet

en moeders hun jongens binnen riepen

we merkten het niet

en vaders, thuis van hun werk,

hun zonen kwamen halen

we merkten het niet

en onze stemmen zoveel scheller klonken

we merkten het niet

en het helemaal donker geworden was

we merkten het niet

-

Tot we met drie tegen drie

schor tot winnende goal besloten

en Sjoerd die voorzet

rakelings over het hoofd van Kees tilde

en de bal in één keer met binnenkant

rechts van ruim zeven meter

op de paal spatte

was het wel zeker:

dàt wordt het Nederlands elftal!

-

Maar het werd Johan Cruijff

-

[Even een gedicht uit de oude doos. Moet mogen. . . de situatie vraagt erom.

Uit: Tot en met [50]; TULIP, ‘Tekst & uitleg’, literaire publicaties; 4 april 1995.]