Iedere maandag en donderdag schrijft steeds een andere Utrechter op Nieuws030 een persoonlijk verhaal over een kunstwerk dat ergens in onze stad in het openbaar te zien is. Lees hier meer over deze serie. Dit is deel 18 in 'de Utrechtse beeldengalerij'.
   

Door Carlina de Lorenzo

Mijn lievelingsbeeld is dat wat Pieter d’Hont maakte van Trijn van Leemput. Het is een prachtig beeld, en daarnaast ook vrolijk en hoopvol. Tijdens mijn jeugd stond het op de Bakkerbrug in de binnenstad, net iets meer dan 100 meter van ons woonhuis. Stoer en uitdagend keek Trijn in de richting van het Vredenburg. Daar stond ooit het kasteel dat op haar initiatief vernietigd is. Een kasteel dat meer een vesting en gevangenis was, een symbool van de Spaanse overheersing.

Trijn bewijst dat je sterker bent dan je denkt. De verzetsheldin staat voor mij ook voor de lente. Ze is namelijk beschermvrouwe van de CFU, de Utrechtse carnavalsvereniging. Als startschot voor de festiviteiten hangen de carnavalsprins of -prinses een bloemenkrans om het beeld. In de Bakkerbrug-periode kwam de hofhouding na afloop altijd op de koffie bij ijssalon Venezia, de winkel van mijn ouders.  

En hoewel het begin van onze wintersluiting nogal eens varieerde, viel het einde van de winterstop altijd op dezelfde dag. Op de zaterdag van carnaval gingen wij weer open, hoe vroeg carnaval dat jaar ook viel. En dus begon op dát moment de lente.

Waarom juist Trijn hun beschermvrouwe was? Ik was lange tijd zo onder de indruk van haar daden, dat ik me hier niet om verbaasde. Dat Utrecht een paar dagen Leemput heette nam ik ook gewoon aan. In 1995 verhuisde het standbeeld van Trijn naar de Zandbrug, aan het eind van de Oudegracht. Daar waar zij en haar echtgenoot ooit een grote bierbrouwerij hadden. Helder. Nu begrijp ik de keus van de carnavalsprinsen.

Nog steeds kijkt Trijn in de richting van het Vredenburg en nog steeds krijgt ze jaarlijks een rood en witte bloemenkrans van een van de carnavals-royals. De ijssalon van mijn ouders bestaat niet meer, mijn zusje Romana verkoopt op die plek nu heerlijk ijs, maar schenkt geen koffie. Ik vermoed dat de hofhouding naar café Weerdzicht gaat na de kranslegging.

Carlina de Lorenzo, mede-eigenaar van ijszaak Roberto (foto: Alice Kalis)

PS. Meer lezen over dit kunstwerk kan hier (gemeente Utrecht) 

PS2. Op deze locatie staat dit kunstwerk (Google Maps)

PS3. Carlina de Lorenzo groeide op aan de Oudegracht, waar haar ouders, Italo en Mia de Lorenzo, ijssalon Venezia hadden. Haar grootvader Guido de Lorenzo was in 1928 de eerste Italiaan met een ijszaak in Utrecht, aan het Jansveld. Sinds 2002 heeft Carlina samen met Roberto Coletti een eigen ijssalon, Roberto Gelato op de Poortstraat. 

PS4. Zie deze site over Pieter d'Hont.  

    
Dit is de eerste bijdrage van 2021, met de keuze van Fred Nuwenhuis, die al meer dan 40 jaar werkt bij de gemeente Utrecht.

Hier leest u de vorige aflevering.

En hier een overzicht van alle bijdragen.