Door Joost van Waert - Een beetje Utrechter hoort natuurlijk te weten wat een 'jandarijn' is.

Het verhaal begint met een gecensureerde mandarijn.

Toen muurschilder JanIsDeMan (Jan Heinsbroek) vier jaar geleden een grote hoeveelheid gezonde levensmiddelen schilderde op de gevel van restaurant Left, boven de Albert Heijn aan de Amsterdamsestraatweg, maakten bewoners van het huis ertegenover bezwaar tegen de afbeelding van een mandarijn, die hen strak aankeek met twee glimmende oogjes.

Jan baalde hier eerst van, hij had tenslotte vantevoren uitgebreid overlegd met de buurt. Maar hij bedacht al gauw dat hij er ook een positieve draai aan kon geven. Zijn motto is tenslotte 'Niet zeuren, maar kleuren!' 

De mandarijn werd weggehaald en elders in Ondiep op een muurtje geschilderd. Jan maakte er een prijsvraag van: wie weet waar de mandarijn is gebleven? Hij bleek uiteindelijk in de Mimosastraat te zitten, om de hoek bij de beroemde boekenkast.

De mandarijn verstopt zich bij de boekenkast (2022). Foto: JvWDaarna zit er in vrijwel alle muurschilderingen van JanIsDeMan wel ergens een mandarijn verstopt. Het is zijn herkenningsteken geworden. Hij noemt hem jandarijn en je kunt nu zelfs t-shirts en hoodies kopen met een lachende jandarijn erop. 

Hier zien we wat jandarijnen:

Op een van de containers van 'Never enough' (2022) in de Bonistraat. Foto: JvW

Ook bij Rietveldhuis 2.0 op de Jutfaseweg (2022) ligt er een.

Jan zet een gedicht van Winterkil op de City-bioscoop (2022). Foto: JvW

Aan de voeten van de giraffe aan de Briljantlaan (2023). Foto: JvW

Grote mandarijn aan de Rijndijk (2024). Foto: JvW

Tot slot.
Ik weet in Ondiep nog wel een grote lege muur die als het ware schreeuwt op een paar mandarijnen:

Deze muur op de Mandarijnstraat vraagt erom! Foto: JvW