Utrechts Verbond - Als Koninginnenacht, tegenwoordig Koningsnacht, eenmaal is geweest, dan volgen ze elkaar op als golven die op het strand slaan: de zomerfestivals.

Waar SPRING nog kiest voor mei (nadat Tweetakt het spits afbijt, ere wie de ere toekomt), is er vanaf juni tot en met september elk weekend de moeilijke vraag waar nu naar toe te gaan: een festival op de forten, een intiem feest in een polder, de Parade bij de Inktpot, of toch naar binnen bij Utrecht over Utrecht of deelnemen aan een van de vele activiteiten rond de Tour.

Keuze te over deze zomer. Wij van het Utrechts Verbond gaan u vanzelfsprekend geen aanbevelingen doen, want wij omarmen de veelvoud en de veelvormigheid van het culturele aanbod. 

Even zo vanzelfsprekend zal de start van de Tour de meeste [media]aandacht genereren, waar wij dan hopen op aandacht voor de vele kleine culturele events in de randprogrammering. Of dat nu virtueel meefietsen in de koninginnenrit is of bij een van de wijkactiviteiten van de Karavaan – we vinden het mooi om te zien dat Utrecht de tour aangreep voor een open call naar de makers uit onze stad om zich te laten zien. Want dat is waar het Utrechts Verbond voor staat: elkaar weten te vinden en ons aan de wereld laten zien.

Al onze columns vanaf begin dit jaar stonden met datzelfde doel op deze site. Maar nu de zomer echt aanstaande is, gaan wij een zomerpauze nemen – ook wij wensen al die activiteiten te bezoeken. Maar laten we eerst nog eens terugkijken naar wat we de afgelopen maanden beweerden en organiseerden.

Om te beginnen bij de Nieuwjaarsborrel van de stad: de voorbereidingen voor de aanstaande receptie zijn aanstaande, en mede door jullie enthousiaste reacties op onze column over het ontbreken van Utrechtse makers bij die receptie, zullen zij bij de aankomende borrel wel degelijk meedoen in conceptvorming, uitvoering en catering. Een schot in de roos dus die column van Wilco Admiraal [klikhier].

In het debat over de milieuzone kozen we geen kant, maar vroegen we ons wel af of de stad de onbedoelde gevolgen wel genoeg op het netvlies had: veel cultuurmakers rijden in oude busjes rond. Hoe konden zij EKKO, ACU of Kikker nu nog bereiken? We volgen de ontwikkelingen op de voet. Vanzelfsprekend schreven we niet alleen, we zetten ook drie avonden op.

De eerste over eventorganisatie bracht een boel (met name jonge) organisatoren bij elkaar voor een voorlichtings- en discussieavond over hoe een goed event neer te zetten, en met welke veiligheidsplannen je rekening hebt te houden. Daaruit volgde een tweede avond die zich meer richtte op de kant van drugsvoorlichting en –beleid voor organisatoren: we kunnen wel wegkijken, maar beter gaan we eerlijk en open om met de aanwezigheid van illegale middelen op een event [klikhier].

De grootste avond bouwde voort op het verkiezingsdebat dat we een jaar geleden organiseerden. Leuker dan de gekozen politici en politieke programmaschrijvers een jaar later aan hun gedane beloften herinneren, vonden wij het idee eens verder te kijken. Naar 2025 om precies te zijn. Hoe reilt en zeilt Utrecht dan? Welke culturele instellingen bedienen welk publiek? Welke voorzieningen worden gemeentelijk hoog gehouden, welke op wijkniveau, welke moeten dat zelf doen? En hoe zal de samenwerking tussen stad en makers eruit zien? [klikhier]

De avond was druk bezocht en bood een mooie weidse blik op de aankomende decennia van Utrechts cultuurbeleid,  iets verder dan de horizon die veel culturele partijen in 2016 voor zich zien: de deadline om al dan niet in de structurele – nou ja, voor vier jaren dan – culturele ondersteuning van de stad terecht te komen. En dat terwijl de gemeentelijke cultuursubsidies de aankomende jaren alleen maar minder worden. Een hele uitdaging dus.

Na de zomer zijn wij terug met een serie estafette columns van de hand van makers die in aanmerking komen voor een plek in dat structurele subsidiestelsel. Elke keer nodigt de schrijver van een column een volgende maker [uit een andere discipline] uit zijn of haar beweegredenen uit de doeken te doen. Zo leert u, lezer, de Utrechtse makers nog beter kennen. Ook weer een van die zelfopgelegde taken van het Utrechts Verbond. Maar nu, nu gaan we eerst een zomerlang genieten van al het moois dat Utrechtse makers ons voorschotelen. Ook u een fijne zomer toegewenst!

Friso Wiersum, namens het Utrechts Verbond

Naschrift:

Vanaf januari tot nu verscheen er elke twee weken een column namens het Utrechts Verbond. Wilt u reageren: info@utrechtsverbond.nl. Na de zomer gaan we dus weer verder…