In een verder lege tentoonstellingsruimte zit Koelewijn dagelijks urenlang achter een tafel met alleen een laptop. Te zien is hoe hij ieder kwartier opnieuw inlogt op ‘Mijn ING’, om de één en vijf nullen volgens een vast stramien in zich op te nemen. lees meer ►
Sinds de lockdown heb ik geen opdracht om affiches te verspreiden meer gekregen. In die maanden heb ik met veel plezier aan m’n nachtfotografie kunnen werken, maar nu ben ik blij dat ik weer wat opdrachten heb. Ik mag voor het online bevrijdingsfestival werken en heb posters van RAUM en Spring, en daarnaast een grote opdracht van Ekko. Ze bestaan dit jaar 35 jaar en vieren dat met online activiteiten. lees meer ►
Om de drukte van het Zocherpark/Singelgebied in het weekend te vermijden wandel ik tegenwoordig regelmatig een stuk over het ‘olifantenpaadje’ langs de graskant van de Weerdsingel. Begin jaren zeventig liep ik hier veel met de hond van opoe: een zwarte, kroesharige, middelgrote poedel. In het hondenfokkersjargon noemen ze zo’n beest: een middenslagpoedel. lees meer ►
Eerder schreef ik over de grafsteen van NSB'er Jacob Janse. Twee andere graven, beiden op Soestbergen, hebben zelfs nationaal-socialistische verwijzingen. lees meer ►
“Er zouden weleens donkere tijden kunnen aanbreken, op een of andere manier ben ik bang voor de Russen”, bekent een vriendin op het terras. We drinken bier en praten over de toekomst na corona. lees meer ►
Als de politie me zegt dat ik niet tijdens de avondklok de straat op mag, ook niet met m’n papieren, ga ik een tijd lang alleen voor de avondklok uur op pad. Maar dat is net het moment dat iedereen nog even naar buiten gaat, of op weg naar huis is. De stilte is dan ver te zoeken. En dat is juist het mooie aan de avondklok voor mij als nachtfotograaf: de stilte en de rust in de stad. lees meer ►
Ik kreeg een poosje geleden een mailtje van iemand: "Misschien kun je eens een onderzoekje doen naar de grafsteen op Soestbergen van ene Janse of Jansen." lees meer ►
Het is voorjaar 2020, en opeens heb ik veel tijd. Ik heb weer tijd voor het maken van nachtfoto’s van de stille stad, zoals ik dat al zo vaak gedaan heb. Alleen hoef ik nu niet te wachten tot na middernacht. lees meer ►
Op een korte periode na heb ik in de Bellamystraat nooit mijn kamerdeur op slot gedaan, als ik weg was. Dat was ook onhandig. Toen ik nog op dezelfde verdieping woonde als opoe, zoog en poetste ze eens per week mijn kamer. Maar dat deed ze alleen als ze zin had. Toen ik twintig maanden later met huisgenoot Ton naar de bovenverdieping verhuisde, was dat poetsen van opoe voorbij. lees meer ►
De reflectie van de Schouwburg heeft het bezoek aan Villa Orloff erg vruchtbaar gemaakt. Daarom ga ik op zoek naar horeca met interessante overburen. Als die overburen ook nog een beetje in het licht staan, moet dat een mooie reflectie kunnen opleveren. lees meer ►