Nestorix - “Ik maak me ernstig zorgen over de kwaliteit van plannen in deze stad en de uitvoering”. Dit twitterde AD-columniste en erkend Vinexactiviste @Vinexvrouwtje afgelopen donderdag. Hier spreekt een ervaringsdeskundige, schoot door mijn hoofd.

Ongetwijfeld was haar tweet op dat moment ingegeven door de problemen rond TivoliVredenburg, maar wie haar columns regelmatig leest, weet dat zij heel goed op de hoogte is van het wel en vooral ook het planologische wee van onze eigen vinexwijk Leidsche Rijn.

Het behoeft nauwelijks betoog dat haar zorgen terecht zijn. Wat er de afgelopen weken aan missers en blunders is langsgekomen, geeft weinig reden tot vertrouwen in een capabele overheid.

Het mag voor sommigen misschien een schrale troost zijn dat het ook bij andere overheden misgaat. Ik weet uit ervaring hoe klote het voelt als je er als volksvertegenwoordiger toch weer ingetrapt blijkt te zijn en de hoon van de stad over je wordt uitgestort. Die hoon is meestal terecht, want de gemeenteraad is immers het hoogstbepalende orgaan in de stad en dus verantwoordelijk voor de vaststelling van de plannen en voor controle op de uitvoering.

Het beoordelen van de juistheid en volledigheid van de informatie die je krijgt toegeschoven, om tot een besluit te komen, is een leerproces. Als argeloze beginner heb je wellicht nog de illusie dat de ambtelijke ondersteuning je objectief voorziet van alle benodigde informatie. Naarmate je langer mee loopt, ontdek je dat er ook andere, op zich hele menselijke, mechanismen werken.

Zo worden gemeentelijke projectleiders aangesteld om projecten te laten doorgaan en niet om een doos vol mitsen en maren aan te dragen waardoor de gemeenteraad al bij een eerste bespreking nee roept. Net als gewone mensen hebben ze de neiging om de voordelen of de noodzaak van hun project prominent naar voren te schuiven en de nadelen aanmerkelijk minder aandacht te geven.

Ze worden geacht het project aan den volke te verkopen en daarbij worden dezelfde verkooptrucs gebruikt, die ook in het bedrijfsleven gangbaar zijn. Bovendien hebben projecten, zoals bijvoorbeeld in het Stationsgebied, zo’n lange looptijd dat wat vandaag een goed idee lijkt, over een aantal jaren in een veranderde wereld, zo maar als volstrekt onzinnig aan de kant zou kunnen worden geschoven.

Natuurlijk probeer je als raadslid om je te wapenen tegen dit soort risico’s op de miskoop van de maand. Bijvoorbeeld door experts te raadplegen. Wie dat wel eens gedaan heeft, zal ook ontdekt hebben dat veel experts met name expert zijn in het oneens zijn met elkaar.

Uiteindelijk blijkt dat je het dan toch weer zal moeten doen met je eigen GBV (gezond boerenverstand) en het fingerspitzengefühl, dat je waarschuwt als je genaaid dreigt te worden.

En als dat je soms in de steek laat, en je toch gevallen blijkt te zijn voor de verkooptrucs met verlokkende artistimpressions of rooskleurige cijfers, dan kun je weinig anders doen dan heel stil blijven zitten, terwijl je door de media en de boze burgers geschoren wordt.