Nestorix - 'Geen werk maar loon'. Deze kreet klonk met enige regelmaat tijdens optredens van de popgroep Bots gedurende het begin van de jaren 70 van de vorige eeuw. Daar moest ik aan denken tijdens de behandeling van de voorjaarsnota afgelopen week.

Naast alle wensenlijstjes die fracties gewoonlijk naar voren brengen bij deze voorbereiding op de begroting van volgend jaar, kwam opeens het basisloon weer om de hoek kijken.

Wethouder Everhardt (D66) gaf tijdens de commissievergadering aan dat hij daar best eens over na wilde denken. GroenLinks twitterde blij om zich heen vanwege deze toezegging.

De VVD-fractie stuurde meteen een persbericht uit dat dit een heel slecht idee was, en ook dat zal niemand verbazen. De liberalen zijn er nu eenmaal van overtuigd dat een basisloon tot gevolg heeft dat heel veel mensen met de armen over elkaar gaan en blijmoedig cashen vanuit de staatsruif. De prikkel om iets nuttigs te doen in onze samenleving wordt zo definitief om zeep geholpen.

Toch steekt het idee van een basisloon voor iedereen steeds weer opnieuw de kop op. En daar valt ook best wat voor te zeggen. Als je op een rijtje zet wat er nu allemaal omgaat in regelingen die ervoor moeten zorgen dat mensen in Nederland niet omkomen van honger en dorst, dan mag je je best eens afvragen of we dat niet wat simpeler kunnen organiseren. Bijstand, WAO, AOW, Wahjong, WW om maar eens een paar regelingen te noemen. Voor elk van die regelingen zijn er uitvoeringsorganen met eigen regels en tienduizenden medewerkers die moeten zorgen dat die regelingen naar behoren worden uitgevoerd.

Met een gemiddelde overhead van een kleine 30% op elke euro die wordt uitgekeerd, lijkt het zinvol om te onderzoeken of dat niet efficiënter kan.

Het probleem is echter dat de lokale politiek geen zeggenschap heeft over het inkomensbeleid in dit land. Invoering van een basisloon kan alleen, als we dat al zouden willen, op nationaal nivo geregeld worden. Het merendeel van de inkomensregelingen is nu eenmaal gebaseerd op landelijke afspraken tussen werkgevers, werknemers en landelijke overheid.

Het klinkt heel voor velen wellicht heel symphatiek als een wethouder zegt dat hij het idee wil onderzoeken, maar het enige gevolg zal zijn dat er een paar onderzoekers/beleidsmedewerkers gedurende enige tijd bezig gehouden worden met het schrijven van een rapport waarvan de conclusie zal luiden dat de gemeente er niet over gaat. Dat geld kunnen we beter gebruiken om iets te doen voor de mensen die het water echt aan de lippen staat. Helaas zijn dat er steeds meer in onze stad en die worden echt niet geholpen met een discussie over een basisloon.