Louis Engelman - We waren eind juli, een paar weken voordat we op vakantie gingen naar Frankrijk, heel tevreden met het verkrijgen van ons gele ‘Vaccinatieboek’.

Geruststellend stond er op de voorpagina dat het hier een uitgave betrof van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport van het ‘Koninkrijk der Nederlanden’ en dat het gold als een ‘Internationaal Bewijs van inenting of Profylaxe’.

Het boekje kochten we via de ANWB-winkel aan de Neude. Om dit vervolgens in de hal van de Jaarbeurs te laten voorzien van het bewijs – met stempel en al – dat we twee keer waren gevaccineerd. Nu konden we zonder digitale zorgen op reis gaan.

En dat bleek ook. Want hoewel er overal in Frankrijk om een telefonische QR-code werd gevraagd, bleek het gele boekje als een officieel document onmiddellijk te worden aanvaard. Slechts eenmaal keek een serveerster op het terras van een restaurant in een piepklein dorpje wat bezorgd. Maar ze vond direct een oplossing: ‘Als de gendarme komt, dan legt u zelf even uit wat hier staat.’

Met verbijstering lees ik nu in de media dat het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport het gele boekje zelf niet accepteert als een geldig vaccinatiebewijs. Dat zou, meldt NU.nl, te maken hebben met de fraudegevoeligheid van het document.

Zijn we nou helemaal gek geworden? Kennelijk bij het ministerie wel. Die verwijzen mensen zonder smartphone naar een CoronaCheck-website, waar je met je DigiD-hulp alsnog een valide pas kunt aanvragen. Of je kunt bellen met een helpdesknummer.

Klaarblijkelijk zijn de ambtenaren vergeten dat er in de zomer honderdduizenden gele boekjes zijn uitgegeven, voorzien van stempels van de GGD. Het gevolg is dus dat wie de helpdesk belt eindeloos lang in de wacht komt te staan.

Ik vind dit weer een schitterend voorbeeld van bureaucratische idiotie. Hulde aan het Ministerie van Ongezondheid!