Door Hans van Echtelt, die FC Utrecht niet meer vanuit Vak P, maar thuis op de bank volgt.

Toen maandag bekend werd dat Rene Hake is gepromoveerd van interim tot hoofdtrainer van FC Utrecht, kwamen tal van herinneringen aan zijn voorgangers naar boven. Mijn collega’s Ton en Ad met wie ik de plaatsen op Vak P deed, hebben ongetwijfeld met meer kleurrijke oefenmeesters  samengewerkt dan met deze Hake.

De meest extroverte uit de lange serie sinds 1970 was ongetwijfeld Bert Jacobs, in alle opzichten de tegenpool van de huidige hoofdcoach. We zien Hake nog niet het podium opklimmen om een imitatie te geven van een gedrogeerde Belgische wielrenner, een lievelingsact van Bert Jacobs die van 1970 tot 1973 in Galgenwaard werkte bij de start van de fusieclub.

Bert jacobs (blauwe shirt) op de bank bij FC Utrecht. Foto: archief FC Utrecht

Nummer twee op mijn lijstje is Barry Hughes, de man die ooit furore maakte door met een papieren fluitje zijn bloedserieuze collega Georg Kessler bespottelijk te maken. In Galgenwaard was hij populairder bij het publiek dan bij het toenmalige bestuur, dat zijn imitaties buiten en binnen de lijnen wat minder waardeerde. Dat Barry destijds via de zijdeur Galgenwaard moest ontvluchten, blijft een eeuwige schandvlek.

FC Utrecht met trainer Barry Hughes in de jaren tachtig. Foto: archief FC Utrecht

En dan hadden we natuurlijk Simon Kistemaker die het aandurfde om openlijk de confrontatie aan te gaan met het toenmalige bestuur. Hij preekte passie en bluf tijdens de trainingen en wedstrijden in woord en gebaar waarmee hij ook het publiek en vooral de Bunnik Side grotendeels achter zich wist te krijgen. Maar die spreekkoren en spandoeken konden ook zijn voortijdige vertrek niet voorkomen. 

Simon Kistemaker in gesprek met de pers. Foto: archief

Rene Hake, geboren in Coevorden, zal zeker niet tot deze Top Drie doordringen qua uitstraling. Maar het verleden heeft geleerd dat de meest populaire trainers veelal niet de best presterende coaches waren. Het is geen wonder dat Rene een goede vriend is van Erik ten Hag, die bovenmodaal presteerde bij FC Utrecht.

Ze lijken qua karakter erg veel  op elkaar en mogelijk is dat een gunstig omen voor de prestaties van FC Utrecht in de rest van dit seizoen.