Door Jim Terlingen - Wethouder Anke Klein heeft op de geluidsschermen van het viaduct op de Prins Hendriklaan een serie zwart-witfoto’s onthuld die een blik geven op de geschiedenis van het Rietveld Schröderhuis, dat enkele meters verderop staat.

Ook directeur Bart Rutten van het Centraal Museum (waar het Rietveld Schröderhuis deel van uitmaakt), een kleindochter van Rietveld - Martine Eskes, dochter van Rietvelds dochter Bep - en een oud-medewerker van Rietveld - Bertus Mulder - waren bij de onthulling aanwezig.

Belangstellenden bij de onthulling. Helemaal vooraan zit Rietvelds kleindochter Martine Eskes. Schuin achter haar - op de fiets - Bertus Mulder. Foto: Ton van den Berg

De foto's zijn aangebracht op initiatief van buurtbewoner Christiaan Heijne, die in een e-mail naar het wijkbureau voorstelde de geluidsschermen mooier te maken. De schermen langs de Waterlinieweg zitten aan de binnenkant vaak vol met graffiti. Het Centraal Museum, het Utrechts archief, de werkgroep Directe Voorzieningen van de gemeente Utrecht kozen de foto’s samen met hem uit.

Aan de kant van het Rietveld-Schröderhuis tonen de foto's het uitzicht vanaf het huis. Aan de andere kant is vooral het huis zelf te zien. Het zijn overigens niet de eerste Rietveld-versieringen op deze plek. Op de tegels onder het viaduct zijn al 32 blauwwitte Rietveldontwerpen te zien, een kunstwerk van Margot Berkman en Eline Janssens uit 2001.

Rietveld Schröderhuis
Bijna honderd jaar geleden, in 1924, ontwierp Gerrit Rietveld dit bijzondere huis in opdracht van Truus Schröder. Schröder (1889-1985), beeldend kunstenares, binnenhuisarchitect en moeder van drie kinderen, was toen net weduwe geworden.

Schröder had eigenzinnige woonideeën en legde deze voor aan de Utrechtse meubelontwerper Rietveld (1888-1964), die tot op dat moment bekendheid genoot door zijn werk in de geest van kunstbeweging De Stijl.

Het Rietveld Schröderhuis is het eerste huis dat Rietveld ontwierp. Hij hield bij het ontwerpen rekening met het prachtige uitzicht op deze plek. De Prins Hendriklaan bevond zich toen aan de rand van Utrecht. Aan de overkant lag een uitgestrekt polderlandschap.  

Veranderingen
Rietveld en Schröder zagen echter met lede ogen aan dat met de steeds verder uitbreidende stad het mooie uitzicht verdween. In een poging dit te beïnvloeden, ontwierpen ze samen in de jaren ’30 twee huizenblokken aan de overkant, aan de latere Erasmuslaan. 

Rietveld en Schröder hadden op de begane grond van het pand hun gezamenlijke architectenbureau. Na het overlijden van Rietvelds vrouw in 1957 trok hij in bij Truus in het Rietveld Schröderhuis. Het boek I love you, Rietveld van Jessica van Geel, dat vorig jaar verscheen, vertelt over de liefde tussen Rietveld en Schröder.

Rietveld was ontstemd toen begin jaren ’60 naast het Rietveld Schröderhuis een viaduct kwam. Het huis kwam hierdoor ingesloten te liggen. Hij schijnt gezegd te hebben dat het afgebroken mocht worden. Tijdens de onthulling van de foto's zei Centraal Museum-directeur Bart Rutten dat hij blij is dat dit niet is gebeurd.

Truus Schröder woonde tot haar dood in het bijzondere huis. Ze richtte de Stichting Rietveld Schröder Huis op om de toekomst van het huis na haar dood zeker te stellen. Daarna is het beheer van het monument overgenomen door het Centraal Museum.

Het Rietveld Schröderhuis staat sinds 2000 als monument vermeld op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

De afbeeldingen aan de ene kant van het viaduct...

...en aan de andere kant.