Dodenherdenking op Domplein 

Enkele duizenden mensen hebben deze zondagavond de Dodenherdenking op het Domplein bijgewoond. Voorafgaand aan de herdenking liepen naar schatting duizend mensen mee in de traditionele stille tocht in de binnenstad.

In haar toespraak tijdens de herdenking stond de Utrechtse burgemeester Sharon Dijksma stil bij de expansiedrift van nazi-Duitsland in de jaren dertig. Ze hintte hiermee op de gevaren voor de democratie en vrijheid in deze tijd.

Dodenherdenking hebben we de gruweldaden herdacht die plaatsvonden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De holocaust is met alleen al in Nederland meer dan 100.000 Joodse slachtoffers een absoluut dieptepunt in de menselijke geschiedenis. Het is van groot belang dat we dit nooit vergeten en de verhalen van de mensen die hun leven verloren blijven vertellen. Wanneer we hun namen blijven noemen zijn ze immers niet vergeten. En tegelijk staat het niet los van het nu. Het is geen eiland in de tijd.

Dijksma memoreerde ook de oorlogen die op dit moment woeden:

Ik denk aan al die duizenden kinderen in Gaza die nu honger lijden en diepe ontberingen moeten doorstaan. En ik denk aan de duizenden kinderen die daar zijn gestorven in slechts anderhalf jaar tijd. Ik denk aan de achtergebleven familie van vele van onze nieuwe Oekraïense stadsgenoten die gebukt gaan onder oorlog en bombardementen. Ik gun hen allen een plek, een land, een stad waar we omkijken naar de ander, waar we overeenkomsten benadrukken in plaats van verschillen.

Samen met de burgemeester en voorzitter Youri van Dorssen van het Utrechtse 4-7 mei comité, legde Saskia van der Steen een krans namens de bevolking van Utrecht. Haar vader was een van de grondleggers van de Februaristaking in Utrecht. Ries (Marinus) van der Steen werd gearresteerd, maar overleefde de oorlog. Meer over de Februaristaking.

Charles Chamboné legde ook een krans. Hij is al 13 jaar bij het het 4-7 mei comité betrokken. In 2009 en in 2012 legden zijn ouders al kransen namens het voormalig verzet. De opa van Charles – Cornelis Chamboné - is vanaf 1941 als politiek gevangene geïnterneerd geweest in diverse kampen. Hij bezweek in mei 1945 in Bergen-Belsen. Zie ook het verhaal over zijn struikelsteen.

De herdenking werd afgesloten met het gedicht 'Een volk dat voor tirannen zwicht' van H.M. (Hendrik Mattheus) van Randwijk. Helaas begon toen ook het carrillon van de Dom te spelen.

Allen, die hier tesamen zijn,
de levenden, de doden,
de handbreed, die ons scheidt, is klein,
wij zijn tesamen ontboden voor het gericht …

Gedenk de liefste, die hier ligt,
de broeder, vrind of vader,
maar gun Uw ogen wijder zicht,
aanzie het land en alle mens tegader,
hoor dit bericht:

Wij staan tesaam voor het gericht
voor goed of kwaad te kiezen,
een volk dat voor tirannen zwicht,
zal meer dan lijf en goed verliezen,
dan dooft het licht.

Aansluitend aan de herdenking startte in de Domkerk een theatrale lezing, vormgegeven door Studium Generale van de Universiteit Utrecht en Het Nieuw Utrechts Toneel.