Verdwenen beeld: 'Klimmende jongens' van Piet Killaars
Gepubliceerd: vrijdag 25 september 2015 15:19
Het beeld van de stad verandert iedere dag. Beelden, soms letterlijk, die je niet meer ziet, haalt Willem Geijssen terug en hij bespreekt ze. Dit keer de 'Klimmende jongens' van Piet Killaars.
Soms stuit je zomaar, zonder dat je er naar op zoek bent, op een verdwenen beeld. In dit geval op een verplaatst beeld. Plaats van handeling: hoek Wolgadreef/Apollodreef op Overvecht. Daar zag ik het ineens staan, een beetje verloren in het groen tegen die zijmuur. Ik heb het over het beeld Klimmende jongens, van Piet Killaars (1922-2015), de kunstenaar die in februari van dit jaar overleed. Ineens een flits van herkenning.
Iets verderop bracht ik mijn jeugd door en de flat aan de Apollodreef heb ik nog zien bouwen, maar dat beeld stond daar toen nog niet, in de bosjes tegen die flat. Dat stond bij mijn oude school, de Jac. P. Thijsseschool aan de Eykmanlaan, tegen de zijmuur van de gymzaal aan. In 1962 was het daar bij de nieuwbouw geplaatst.
De naam 'Klimmende jongens' verwijst uiteraard naar de maatschappelijke ladder. Heel toepasselijk, wanneer je het bij een school plaatst. Het beeld werd in opdracht speciaal voor deze school gemaakt.
Het weerzien werkt als een tijdmachine. Ineens zit ik 50 jaar terug en flitst er van alles door mijn hoofd. Toen hadden we nog twee keer in de week gymnastiek, dus hoe vaak zal ik daar langs zijn gelopen in die jaren, naar de gymzaal of naar de fietsenstalling daarachter.
‘Daar leg nog ’n roeispaan’, hoor ik conciërge Eleveld weer zeggen, terwijl hij wijst naar een houten koffielepeltje op het schoolplein, als je dat na schooltijd voor straf moest schoonvegen.
Het hoofd van de school, Lauterslager, gaf Duits en maakte altijd weer dezelfde grappen over de vermeende talenkennis van Nederlanders: ‘Ja wir spressen alle Sprassen, es is kaus bausen.’ En hij sloeg geregeld iemand voor zijn kop. Dat ging bij mij makkelijk want ik zat vlak voor zijn neus, waar hij voortdurend in zat te peuteren. Bovendien sprak hij met consumptie, dus ik heb mijn deel wel gehad.
Na een ouderavond vertelde hij de volgende ochtend, voor de volledige klas dat hij van mijn vader toestemming had gekregen, om mij indien nodig, over de knie te leggen. Ach, de vrolijke jaren zestig.
De school werd in 1995 gesloopt. Er voor in de plaats kwamen de huizen aan de professor Zonnebloemlaan. Voor het beeld van Piet Killaars was in ieder geval geen plaats, wat mijns inziens best had gekund. Waar moeten we ermee naar toe zal men ten stadhuize hebben gedacht en het bleef tot 2012 in het depot.
Uiteindelijk kwam men op het idee om het op de Wolgadreef te plaatsen, volgens informatie van de gemeente op verzoek van bewoners. Jammer genoeg is er geen opschrift of bordje te vinden met toelichting, al was het alleen maar de naam van de maker en een titel, zodat de gerenommeerde uit Limburg afkomstige kunstenaar Piet Killaars enige erkenning voor zijn werk krijgt.