Jeroen Wielaert - Jan gaat nog zes jaar door, voor openbare gelegenheden met ambtsketting, maar bij voorkeur toch als eerste man tussen het volk, met een helikopterplek boven in het Stadskantoor. Een van de simpelste hamerstukken voor de gemeenteraad het komende halfjaar. Er is geen bezwaar tegen de man te bedenken, wat alleen lastig is voor columnisten, al weet ik er wel eentje, maar daar kom ik nog op terug.

Behalve voor Utrecht is het een zegen voor Jan van Zanen zelf. Als prominente VVD-er hoeft hij zich niet bezig te houden met belhameldebatten met Thierry Baudet. Ik heb ook niet het vermoeden dat hij erg hoog wil komen in Europa, want dat laat hij gaarne aan de kundige Frans Timmermans over, wat het hem des te gemakkelijker maakt om zelf zonder al te veel camera’s in zijn gevolg de wereld over te vliegen voor de marketing van Utrecht. Stille meesterdiplomatie voor de Domstad, stempel Van Zanen.

Ondanks zijn populariteit schijnt niet iedereen hem te kennen. Dat bleek het UN/AD bij een rondgang onder het winkelend publiek bij het ShoppingCenter Overvecht. Volgens mij heeft dat niet veel met Jan zelf te maken. Het kan ook een bewijs zijn dat de krant bijzonder weinig gelezen wordt door dat publiek. Het is ook een goed teken voor de wijk, namelijk dat er aanzienlijke minder criminaliteit voor komt, zodanig dat Jan er minder op af hoeft.

Collega Jerry Goossens zit er maar mee: wat moet hij met zo’n onberispelijke burgervader? De man genereert bar weinig voor een dwarse column. Ik herinner me graag enige voorgangers, al gaat mijn herinnering wat verder, naar Henk Vonhoff, omvangrijke liberaal van zo’n veertig jaar terug. Ik heb hem nog meegemaakt bij de bezetting van de Kleine Zaal van het toenmalige Muziekcentrum Vredenburg. Inzet van actiegroep TivoliTijdelijk was een eigen popcentrum. Vonhoff kwam, zag en liet de verwarming op zijn hoogst zetten. De bezetters werden eruit gekookt. ‘What comes up, must come down,’ zei Vonhoff achteloos.

Recenter is de herinnering aan PvdA-burgemeester Aleid Wolfsen. Met zijn order om een hem onwelgevallige publicatie met een oplage tegelijk te verbieden verzekerde hem van voortdurende liefde van columnisten. Aleid, er was geen beter spotpunt, ook al maakte hij tientallen onopgemerkte bezoeken aan Overvecht. Hij maakte een eind aan de uitbuitprostitutie en boette daarmee aan populariteit bij de uitbuiters, een deel van de sekswerksters en hun klandizie. Zijn hoogtepunt was het ultieme binnenslepen van de Tour de France. Allebei de dossiers waren erfgoed voor opvolger Jan van Zanen.

Jan hoefde niet naar het Zandpad – het wás er niet meer, althans, de pleziervloot aan de kade was gesloten. Hij ging met des te meer plezier naar het Lepelenburg om naast Tour-directeur Christian Prudhomme de ploegpresentatie van de Tour 2015 te beleven, als bekroning van het werk van zijn voorgangers, inclusief Annie Brouwer.

Het zijn maar een paar onderdelen van de fotogalerij die het AD/UN laat zien over zijn eerste zes jaar. Voor mij heeft hij zich voor de burgers het meesterlijkst geprofileerd tijdens en na de jongste aanslag van maandag 18 maart. Ongeplande test, uitstekend doorstaan, geschiktheid als beheerser gebleken. Geen opvolger nodig.

Wat ik nog zeggen wou: Jan blijft Jan van Utrecht. Hij is alleen geen populistische voorman. Hij kan het niet zonder de gemeente.

Jan van Zanen in 2019. Foto: Ton van den Berg