Kees van Oosten - Ada Colau is burgemeester van Barcelona. Een bijzondere burgemeester want ze komt niet voort uit een politieke partij maar uit het wereldje van actievoerders. Ze maakte zich enorm populair door op te komen voor mensen die vanwege huur- en hypotheekschulden uit hun huis dreigden te worden gezet. Een burgemeester dus met een hart.

Dat Ada Colau een hart heeft bleek nog eens toen ze begin augustus op haar facebookpagina met het idee kwam om Barcelona uit te roepen tot een stad voor vluchtelingen en andere Europese steden opriep om hetzelfde te doen om zo een netwerk te maken van steden die zich inzetten  voor de rechten van de mens en het leven. 

Het stadsbestuur van Barcelona staat in meerderheid achter het voorstel van Colau en gaat samen met vluchtelingenorganisaties, het UNHCR en het Rode Kruis aan de slag om plannen te maken om veel meer vluchtelingen op te vangen dan tot nog toe het geval was. Daarmee gaat het dwars in tegen het beleid van de Spaanse regering en de EU dat juist op een streng asielbeleid is gericht.

AQda Colau

Er zijn meer goede berichten. In Duitsland werd door voetbalsupporters met spandoeken gedemonstreerd voor een welkom voor vluchtelingen. Ook in Dresden, Brussel, Berlijn en andere grote steden vinden pro-vluchtelingen demonstraties plaats. Prominente politici van links en rechts in Duitsland steunen de oproep van BildZeitung om vluchtelingen te helpen. 

Als deze demonstraties van menselijkheid één ding laten zien, dan is dat dat het strenge asielbeleid iets is wat van bovenaf wordt opgelegd. Als de bevolking niet in opstand komt worden de Glaucio's en Marcia's geruisloos uitgezet, weigeren landen als Nederland om meer vluchtelingen op te nemen en komen er steeds meer vluchtelingen om in de Middellandse Zee.

Voor zover vluchtelingen door de publieke opinie worden beschouwd als 'gelukzoekers' die geweerd moeten worden is dat het werk van politici (zeker niet alleen van Wilders en Rutte) die met een streng asielbeleid de boodschap afgeven dat het vluchtelingen maar al te vaak te doen is om van onze uitkeringen te profiteren, onze banen in te pikken en niet behandeld hoeven te worden als gewone mensen maar als criminelen. 

Het valt te hopen dat het voorbeeld van Barcelona ook in Utrecht navolging vindt, dat Utrecht een stad met een hart is.