Kees van Oosten - Eind mei 2019 besloot de burgemeester, toen nog Van Zanen, het koffiehuis Transwijk te sluiten, gelegen aan de Van Bijnkershoeklaan. De reden voor de sluiting was dat daar tijdens de Ramadan bingo was gespeeld. U leest het goed: bingo. De bingo werd jaarlijks georganiseerd om de iftar-maaltijden te betalen.

Wat u niet weet en wat vrijwel niemand weet, is dat bingo door het gezag beschouwd wordt als een manier van gokken en dat gokken bij de wet is verboden. In bejaardenhuizen, verzorgingshuizen, in recreatieoorden, buurthuizen en op braderieën mag het ook niet, tenzij daar 14 dagen van tevoren melding van wordt gemaakt bij de burgemeester. Bij die melding moet dan worden aangegeven hoeveel de loten kosten en wat voor prijzen daarmee gewonnen kunnen worden. De opbrengst van bingo mag alleen ten goede komen aan een goed doel.

Waarom is de wetgeving zo streng dat bingo zonder vergunning verboden is? Omdat het gokverslaving, geweld en criminaliteit in de hand zou werken. In cafés mag het al helemaal niet, ook niet als je het meldt. Het is dus ook niet mogelijk er een vergunning voor te krijgen. De postcodeloterij mag weer wel, hoewel de kans dat mensen daaraan verslaafd raken groot is en er niets wordt gedaan om te verhinderen dat gokverslaafden daarbij ernstig in de schulden komen. Maar ja, de postcodeloterij is van de overheid en de overheid staat boven de wet. Net als Holland Casino.

Dat bingo door de wetgever beschouwd wordt als vorm van illegaal gokken is zo absurd dat niemand op het idee komt dat dat niet mag of zich iets van het verbod aantrekt. Het wordt zelden gemeld, er wordt zelden een vergunning gevraagd en niemand kan zich herinneren dat er in Utrecht ooit eerder tegen werd gehandhaafd. In enkele minuten kon ik op internet 7 Utrechtse cafés vinden die op internet bingo aankondigden, terwijl ze daar niet eens een vergunning voor kunnen krijgen. 

Maar tegen het bingo spelen in het Turkse koffiehuis trad Handhaving wél op. Naar ik aanneem omdat het Turks is, want dat is echt het enige verschil met die 7 cafés waar niet tegen gehandhaafd werd. Afgezien even van het feit dat in die cafés alcohol wordt geschonken en in het Turkse koffiehuis niet. Alcohol is de belangrijkste oorzaak van ordeverstoringen, vandalisme en gewelddadigheden, maar dat is kennelijk minder erg dan Turks of Marokkaans zijn. Ik heb nog gevraagd of de burgemeester dan niet ook tegen die 7 cafés moest handhaven, maar dat vond Van Zanen niet nodig.

De straf die aan de eigenaar van het Turkse koffiehuis werd opgelegd, was draconisch: een heel jaar dicht en de eigenaar krijgt de eerst komende vijf jaar geen horecavergunning meer. Die kan dus een andere broodwinning gaan zoeken. De rechtbank vond de sluiting van het pand voor een heel jaar overdreven en schrapte dat uit het besluit, maar de straf dat de eigenaar de komende vijf jaar geen vergunning krijgt, liet hij in stand. Daartegen richtte zich het hoger beroep bij de Raad van State dat 23 december j.l. werd behandeld.

Dat de eigenaar voorlopig geen vergunning meer krijgt, is omdat Van Zanen vond dat hij blijk had gegeven van 'slecht levensgedrag'. Hij zou volgens de burgemeester hebben geweten dat bingo verboden was en hij zou ook geprobeerd hebben het bingospelen in het koffiehuis te verhullen toen de inspecteur van Handhaving het koffiehuis binnenviel. In zijn 'proces verbaal van bevindingen' doet de inspecteur erg zijn best het gedrag van de eigenaar zo te beschrijven dat daaruit duidelijk blijkt dat hij heel goed wist iets te doen wat niet mag.

Wat helemaal niet in het ambtsedig opgemaakte proces verbaal van de inspecteur past, is dat er een tafelgroot bingoapparaat werd aangetroffen dat helemaal niet te verhullen valt. Wat er ook niet in past, is dat de eigenaar de factuur voor de huur van dat bingoapparaat gewoon in zijn kasadministratie had zitten en aan de inspecteur liet zien. En wat er ook niet in past, is dat hij de opbrengst van de bingo en de kosten van de bingo netjes in zijn administratie bleek te boeken. Als je weet dat bingo niet mag, dan houd je dat buiten je boekhouding en dan doe je dat zwart. Het beste bewijs dus dat de eigenaar zich van geen schuld bewust was en echt niet wist dat bingo in het koffiehuis niet mocht. 

Omdat uit die boekhouding allerminst bleek dat de eigenaar wist iets te doen wat hij niet mocht, besloten de inspecteur en de jurist van Handhaving kennelijk dat het maar beter was die boekhouding buiten het dossier te houden dat naar de rechter moest worden gestuurd. De bedoeling was immers de rechtbank ervan te overtuigen dat de eigenaar van slecht levensgedrag was en dan kun je feiten en documenten die de eigenaar juist vrijpleiten dus beter achterhouden. 

Tijdens de zitting bij de Raad van State kwam die administratie aan de orde. Waarom zat die niet in het dossier, vroeg de rechter aan de jurist van de gemeente. Waarop deze ijskoud antwoordde dat de eigenaar die nooit had ingeleverd. Dat is dus een leugen, want uit mailtjes met bijlagen van de boekhouder aan de inspecteur blijkt dat die de administratie op 29 mei 2019 naar de inspecteur gestuurd had. Uit die administratie blijkt dat de eigenaar een goudeerlijke man is.

Wat overigens ook uit de administratie van het koffiehuis blijkt is dat de opbrengst van de bingo inderdaad bedoeld was en gebruikt werd voor de iftar-maaltijden (de bingo werd alleen in Ramadan georganiseerd) waar door gasten van het koffiehuis gratis aan kon worden deelgenomen. Maar,  daar werd natuurlijk helemaal niet over gerept in het besluit om het koffiehuis te sluiten en de eigenaar gedurende 5 jaar geen nieuwe horecavergunning te geven.

-

Aan de Raad van State heb ik inmiddels laten weten dat de eigenaar zijn administratie wel degelijk aan Handhaving heeft gestuurd en heb ik gevraagd het onderzoek ter zitting te heropenen omdat de jurist van de gemeente de Raad van State niet de waarheid heeft verteld. Gewoonlijk doet de Raad van State binnen 6 tot 12 weken uitspraak. Als er nog een zitting komt, gaat dat natuurlijk langer duren. Over de ambtenaar die ter zitting in strijd met de waarheid beweerd heeft dat de eigenaar de administratie niet zou hebben ingeleverd, heb ik een klacht ingediend bij de burgemeester met een kopie aan de gemeenteraad.