Nestorix - Gaan we het nu echt meemaken? Gemeenteraadsleden die zich moeten vastketenen aan de bomen in Amelisweerd om de verbreding van de A27 tegen te gaan. 

Als het aan VVD-minister Schultz-Van Haegen ligt wel. Afgelopen week presenteerde zij samen met de provincie Utrecht het tracébesluit dat een verbreding van de bak bij Amelisweerd mogelijk moet maken. 

Een ruime meerderheid van de Utrechtse raad is tegen en laat dat duidelijk via persberichten weten. 

Het heeft er alle schijn van dat de geschiedenis zich gaat herhalen. Ook bij de oorspronkelijke aanleg van de A27 was er lokaal veel verzet tegen de kaalslag in het bos bij landgoed Amelisweerd. Actievoerders in boomhutten en vastgetekend aan het weelderige lover en felle discussies in de raad. Ook toen trok de rijksoverheid zich niets aan van het lokale protest. 

Terwijl de Utrechtse raad in vergadering bijeen was trokken de kettingzagen onder begeleiding van de ME het bos in en werden de protesterende actievoerders hardhandig het bos uitgewerkt. 

Inmiddels zijn we bijna veertig jaar verder. 

Al tien jaar wordt er gepraat over maatregelen om de verkeersproblemen in en rond Utrecht op te lossen. Onder de naam Verder zijn allerlei studies uitgevoerd en ook al vele maatregelen genomen (quick wins). Daartoe zijn er sinds 2006 diverse bestuursakkoorden gesloten waaronder steeds ook de handtekening van Utrechtse colleges, in diverse politieke samenstellingen, prijkt. 

Bij het tot stand komen van die akkoorden heeft het nodige aan koehandel plaatsgevonden. Aan de pluskant voor stad en regio staan de financiële bijdragen van de rijksoverheid voor de vertramming van de HOV-buslijn naar de Uithof, verbetering van bus- en fietsverbindingen in stad en regio en de opwaardering van de NRU (Noordelijke Randweg Utrecht) . 

Bovendien werden plannen voor een nieuwe verbinding tussen A2 en A12, dwars door Leidsche Rijn en verbreding van de A12 tussen Ouderijn en Lunetten afgeblazen. 

In ruil daarvoor heeft de rijksoverheid steeds weer opnieuw de mogelijkheid gekregen om verder te werken aan de plannen voor de verbreding van de A27. En nu is het moment gekomen dat ze willen cashen.

Het is nog maar de vraag in hoeverre protesten van de meerderheid van de Utrechtse raad effect zullen hebben. Ten eerste is er de crisis- en herstelwet uit 2010 die beperkingen oplegt aan de beroepsmogelijkheden voor burgers en ook voor lagere overheden om infrastructurele werken tegen of op te houden. 

De gemeente Utrecht heeft dankbaar gebruik gemaakt van deze wet bij de versnelling van allerlei projecten in het Stationsgebied maar kan nu zomaar een koekje van eigen deeg krijgen. 

Ten tweede wordt over tracébesluiten beslist door de Tweede Kamer. 

Natuurlijk zullen de lokale politici van D66, PvdA, Groenlinks, SP,CU en PvdD hun partijgenoten in Den Haag de kop gek zeuren over dit besluit, maar die hebben zo hun eigen besognes en afwegingen waarbij het maar de vraag is of een besluit over de A27 topprioriteit krijgt. 

Bij een besluit vóór de komende kamerverkiezingen lijkt het er op dat er een meerderheid voor de verbreding zal stemmen en na de verkiezingen valt helemaal niet te voorzien hoe het politieke landschap er uit zal zien. In het gunstigste geval kan het dan een rol spelen bij coalitieonderhandelingen maar de uitkomst daarvan is net zo onzeker als de samenstelling van de uiteindelijke regeringscoalitie. 

In ieder geval heeft het verleden geleerd dat je altijd nog letterlijk, en nu als raadsfracties, de boom in kan gaan maar uit die zelfde geschiedenis blijkt dat er weinig kruid gewassen is tegen de autolobby, kettingzagen en ME-ers.