Nestorix - Het zit er weer op. Iedereen gaat weer aan de slag. De kindertjes gaan weer naar school. De vakantietijd is voorbij. Ook de lokale politici kunnen weer aan de bak. Deze zomer gelukkig geen afbrekende trappen, asbestperikelen of andere malheur zoals in het verleden wel eens voor kwam. 

Alle verkeerszuiltjes en andere obstakels die voor de Grand Depart waren weggehaald, staan weer op hun plek en inmiddels weten we dat onze Domtoren 96 miljoen euro waard is.

Wat het nieuwe politieke seizoen gaat brengen, weet niemand. In het afgelopen jaar heeft elke coalitiefractie, om wille van de lieve vrede, al het nodige aan pijnpunten moeten slikken en dat gaat natuurlijk een keer tegenstaan.

Deze week de eerste commissievergadering weer. De raadsleden buigen zich onder andere over een aantal bestemmingsplannen en de rapportage luchtkwaliteit. 

Dat zal gebeuren zonder Bram Fokke van D66. Bram kan zijn werk niet langer combineren met het raadswerk. Dat is jammer want Bram had zich ontwikkeld tot een gedegen raadslid, goed in het debat en met gevoel voor humor. 

Bram is niet de enige die de raad verlaat. Na dertien jaar zal de raad deze week afscheid nemen van raadsgriffier Ad Smits. 

Over Ad zou je een heel boek kunnen schrijven. Dat zou je misschien niet verwachten want Ad heeft al die jaren op de achtergrond geopereerd waardoor weinigen in de stad hem zullen kennen. 

Ad Smits werd griffier in 2002 bij de invoering van de dualisering van het gemeentebestuur. Hij had toen reeds een lange carriere bij de gemeente achter de rug en kreeg de opdracht een raadsgriffie op te zetten en de ondersteuning van de gemeenteraad te organiseren.

Dat heeft hij op een voortreffelijke wijze gedaan. Handig laverend tussen collegeleden met hun ondersteuners, gemeentelijke diensten, raadsfracties en eigenwijze raadsleden, daarbij gebruik makend van zijn heel eigen charme, relativerend vermogen en grote kennis van zaken en gebruiken.

De Utrechtse raad en de Utrechters hadden zich in de ontwikkeling naar een nieuwe manier van denken over en werken met de lokale democratie geen betere en loyalere ondersteuner kunnen bedenken.

Hier past een welgemeend: Ad, bedankt