Louis Engelman – Het is een typisch geval van NIMBY (not in my backyard). Maar in de zaak van het tweede vluchtelingenschip aan de Keulsekade zou je het beter ‘not in my front yard’ kunnen noemen: zeggen dat je niet tegen de opvang van Oekraïeners bent, als het maar niet ‘voor mijn deur’ is.

De voorzieningenrechter van de Utrechtse rechtbank bepaalde deze week dat de gemeente ook zonder de benodigde vergunning de ‘Danubia’ voor 150 vluchtelingen mag laten aanmeren. Tegen de zin van eigenaar ‘The Switch’ van het pas opgeleverde appartementencomplex Zuidkant.

In een kort geding had deze firma via zijn advocaat aangevoerd dat de boot de privacy en de woonomgeving van de appartementsbewoners aantast. Ook zou Zuidkant in huurwaarde achteruit kunnen gaan en misschien wel een minder verhuurbaar gebouw worden.

Formeel richtte de advocaat zijn bezwaren op het feit dat Utrecht voor het afmeren nog geen officiële vergunning heeft waardoor de stad onrechtmatig zou handelen. Maar het leek er toch sterk op dat de verhuurbaarheid van het complex met 28 woningen voorop stond. Een geldkwestie dus.

De rechter had er geen boodschap aan. Die oordeelde dat de gemeente voldoende aannemelijk heeft kunnen maken dat er voor de ligplaats van de Danubia slechts een ontheffing van het ligplaatsverbod nodig is. En dat Rijkswaterstaat die naar verwachting spoedig zal afgeven.

Bovendien had de advocaat van Utrecht verklaard dat zodra de sinds mei aangemeerde Le Formidable vertrekt – en dat zou dit jaar kunnen gebeuren – de nieuwe vluchtelingenboot naar diens plaats zal doorschuiven.

Dat The Switch, onderdeel van H. Peters Holding uit Zeist, zich zorgen maakte over de verhuurbaarheid van het complex lijkt in de kwestie voorop te hebben gestaan. Niet zo gek natuurlijk als je voor appartementen tussen 80 en 111 vierkante meter huren vraagt van 1800 tot 2015 euro per maand.

Maar bij de huidige woningnood worden die bedragen toch grif neergeteld.
Tijdens het kort geding begin deze maand waren er nog 9 van de 28 appartementen niet verhuurd. Inmiddels is dit teruggelopen tot 2 nog beschikbare huizen en drie reserveringen.

Het is de bovendien vraag of de bewoners zich net zo verzetten tegen de opvang van oorlogsvluchtelingen als de eigenaar van het gebouw. Wat bij mij rest daarover is vooral een gevoel van schaamte.