Louis Engelman – Wat moet wethouder Linda Voortman (GroenLinks) zich op 15 juli ongemakkelijk hebben gevoeld. Zij werd namens het college naar de rechtbank gestuurd om verantwoording af te leggen over het feit dat de stad Utrecht bijna één miljoen euro aan dwangsommen moest betalen aan één inwoner van de stad.

Deze man (of vrouw) mocht dit bedrag incasseren na tientallen gerechtelijke uitspraken, omdat de gemeente telkens naliet op tijd besluiten te nemen of informatie te geven in een geschil over versterking van de fundering van zijn pand en werfkelder, en dat van de buurman. Vaak liet het stadsbestuur op ingediende bezwaarschriften helemaal niks van zich horen.

De rechtbank was daar zo langzamerhand wel klaar mee. Keer op keer had ze de stad een dwangsom opgelegd van 100 euro per dag bij het niet nakomen van de besluiten- en informatieverplichting. Maar daar trok het bestuur zich niets van aan, waardoor betalingen moesten volgen.

De rechtbank voelde zich daar ‘ongemakkelijk bij’ en had daarom geëist dat de verantwoordelijke wethouders nu maar eens op de zitting aanwezig moesten zijn om tekst en uitleg te geven over de kwestie die al vijf jaar speelt. De twee verantwoordelijke wethouders in het nieuwe college, Eelco Eerenberg (D66) van Ruimtelijke Ordening en Rachel Streefland (CU) van Juridische Zaken, bleken evenwel niet beschikbaar. Dit tot duidelijke irritatie van de rechtbank. En dus was Voortman de pineut als vervanger.

Voortman en Verschuure. Foto: Ton van den Berg

Zij moest voor zaken die haar niet eens rechtstreeks aangingen diep door het stof. Zo erkende ze dat de aanpak door de gemeente lange tijd niet goed was gegaan. Er werd zowel door ambtenaren als het stadsbestuur te laat verantwoordelijkheid genomen voor de afhandeling van het dossier van de eiser. Een nieuw plan van aanpak zou de zaak weer in het juiste spoor moeten trekken.

Maar in feite stond Voortman de rommel op te ruimen die voormalig wethouder Klaas Verschuure (D66) had achtergelaten. Hij was in het vorige college de verantwoordelijke persoon namens de stad Utrecht. En we kunnen niet anders dan constateren dat Klaas er in deze affaire een puinbak van heeft gemaakt.

Als je tijdens jouw ‘regeerperiode’ tussen 2018 en 2022 in honderdtwintig zaken door de rechtbank wordt bestraft (er lopen nog procedures), dan moet je toch wel ongelooflijk nonchalant, ongeïnteresseerd of incompetent zijn om geen orde op zaken te stellen. Zelfs op zittingen van de rechtbank was er geregeld namens het college niemand aanwezig of kon een gemachtigde ambtenaar geen beslissingen nemen.

Treurig is het ook vast te stellen dat kennelijk géén van de raadsleden hiervan heeft geweten. Is er werkelijk niemand binnen het college of het ambtenarencorps geweest die een volksvertegenwoordiger heeft getipt om te voorkomen dat er nóg meer geld werd verspild? Het is haast niet voor te stellen.

Irritant is ook dat het huidige college er nu weliswaar een brief over aan de raad heeft geschreven, waarin beterschap wordt beloofd, maar waarin de werkelijke kosten voor de gewone Utrechtse burger weg werden gelaten. Alleen in een geheime bijlage kregen de raadsleden te horen dat het om bijna een miljoen euro ging. Ze moesten daar wel hun mond over houden. Alsof de inwoners van deze stad er geen recht op hebben te weten wat er met hun belastinggeld gebeurt.