Vak P - Het zou een bijzondere middag worden

Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt (en als achtervang Ad van Liempt) over de laatst gespeelde thuiswedstrijden van FC Utrecht, dit keer tegen FC Dordrecht, 15 februari, uitslag 6-1. 

Dat het een bijzondere middag in Galgenwaard zou worden bij FC Utrecht – FC Dordrecht, stond tevoren al vast. Ik zou immers voor het eerst in zijn leven mijn kleinzoon Guus van acht jaar meenemen naar het stadion, een historisch moment. Bovendien logeerde dit carnavalsweekeinde bij toeval zijn even oude neefje uit Wales ook in het dorp, hij mocht natuurlijk mee naar Galgenwaard.

Wat een geluk dat we juist deze wedstrijd hadden uitgekozen voor dit gezamenlijke jeugdige bezoek. Na al die verloren thuiswedstrijden was er eindelijk weer eens volop reden om te juichen, er werd dan ook heel wat afgedanst op Vak P. En wanneer mijn neefje deze week naar Wales terugkeert, zal hij daar zijn mond vol hebben van Sebastien Haller. Ik hoop alleen dat hij de naam van de Fransman niet doorgeeft aan Swansea City, de favoriete club van mijn neefje, die al eerder Michel Vorm inlijfde.

Wat kan voetbal toch voor vreemde situaties zorgen. Gingen we bij voorgaande duels vaak tussen grommende FC-supporters na afloop richting huis, nu zag je overal euforie in de ogen van de fans die geen genoeg konden krijgen van het spektakel dat hun club eindelijk weer eens had geboden. Natuurlijk werd ook alom de kanttekening gemaakt dat het ‘maar om FC Dordrecht’ ging. Maar hadden we thuis ook al niet verloren van soortgelijke kleintjes als Cambuur, Go Ahead en Heracles....En nu stond er toch echt 6-1 op het scorebord, we konden geen genoeg krijgen van die aanblik.

De historicus naast me in Vak P maakte me na de vierde treffer op rij van die dekselse Haller meteen al duidelijk dat er geen historische prestatie was geleverd en dat Leo van Veen en Igor Gluscevic ooit hetzelfde hadden gepresteerd. En dat we thuis ooit met hogere cijfers hadden gewonnen van Wageningen (7-1) maar dat was al weer erg lang geleden. Om precies te zijn 5 januari 1975, dus ruim veertig jaar geleden. Ook toen was ik van de partij maar zag het stadion er van binnen nog heel anders uit. Overigens wordt mij ingefluisterd dat Utrecht nog twee keer eerder met 7-1 heeft gewonnen, in 1986 tegen Veendam en in 2007 tegen Sparta. 

Voorlopig is de lucht een beetje geklaard in en rond Galgenwaard na de zwarte weken die de club heeft moeten doormaken. Wat zal de rest van het seizoen brengen, met thuisduels tegen de grootmachten Ajax en Feyenoord nog voor de boeg? Wij in Vak P verheugen ons al op het duo  Haller-Boymans die mogelijk de komende weken nog voor het nodige aanvallend vuurwerk in Galgenwaard kunnen gaan zorgen. Het is vrijwel zeker dat ik dan kleinzoon Guus weer een keer naar het stadion zal uitnodigen.