Jim Terlingen - Ik snap het wel, de uitbreiding van het voetgangersgebied in de binnenstad zoals die nu wordt voorgesteld door het stadsbestuur. Het is inderdaad steeds drukker geworden in het gebied Wed, Donkere en Lichte Gaard en Vismarkt. En ook de irritaties tussen voetgangers en fietsers zijn merkbaar toegenomen.

De bepaling dat het gehele voetgangersgebied vanaf volgend jaar alleen tussen 10-18 uur geldt, zie ik als een tegemoetkoming aan de fietsers. Voor tienen en na zessen mag ik dus nog gewoon over 'mijn' Vismarkt rijden. Ik ben akkoord.

Maar het lijkt me wel wennen. Het even op de dag naar de bibliotheek of Broese fietsen, zal waarschijnlijk niet meer zo leuk zijn. Want op dit moment voel ik me op mijn stalen ros in dat deel van de binnenstad altijd heerlijk. Het is een sport om tussen voetgangers door te laveren, met één regel: ze mogen er geen hinder van ondervinden. Dat betekent gaatjes zoeken en voortdurend inschatten wat de ander doet.

Dat gaat voorbij, het is niet anders. Terugkijkend ben ik er in ieder geval echt trots op, dat er decennia lang in dit deel van de binnenstad een unieke acceptatie is geweest van elkaars aanwezigheid. Fietsers en voetgangers gunden elkaar de ruimte. Dat is Nederland op zijn best.

Een gedachte dringt zich nog bij me op: laten fietsers zich eigenlijk wel tegenhouden? Een ander Nederlands trekje kan namelijk wel eens de kop gaan opsteken. De kortste route tussen de Gaardbrug en de Stadhuisbrug gaat immers over de Donkere en Lichte Gaard en de Vismarkt. En het is een historisch feit dat in de jaren tachtig van de vorige eeuw fietsers een eind maakten aan het voetgangersgebied op de Vismarkt. Afwachten maar.

Tot slot, over fietsen op de Lichte Gaard gesproken… Dit bijzondere krantenstukje verscheen 82 jaar geleden in de Limburgse Koerier, op 22 mei 1935. Gruwelijk, bizar (en daardoor misschien ook een beetje grappig).

(Met dank aan Evert van der Zouw voor dit krantenartikeltje)


Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl