Door Hans van Echtelt - Na vier wedstrijden heerst het chagrijn in Galgenwaard. Rondom mij zijn alleen maar uitingen van ontevredenheid te horen en na de afstraffing tegen Feyenoord (1-5) is dat er niet beter op geworden.

Maar er is hoop. Vrijwel zeker komt Ron Jans naar FC Utrecht en wie anders dan hij kan het sarcasme verdrijven en de lach in het stadion terugbrengen. Misschien niet meteen met overwinningen maar vooral met meer sfeer binnen en buiten de lijnen.

In een documentaire vertelde Jans deze week dat hij bij Twente ook een negatieve sfeer aantrof in de Grolsch Veste. De ploeg draaide niet, ontevredenheid alom in Enschede. Dat was drie jaar geleden en sindsdien is alles veranderd bij FC Twente.

Er staat intussen een stabiel elftal, het stadion is iedere thuiswedstrijd uitverkocht en de glimlach van Ron Jans was alom zichtbaar. ,,Ik noem de spelers altijd ‘mijn jongens’, die hebben het waargemaakt, samen met de trainersstaf staf en onze technisch directeur en mijn vriend Jan Streuer.’’ 

En nu de situatie bij FC Utrecht. Nul punten na vierwedstrijden, slechts acht keer op het vijandelijke doel geschoten en slechts een treffer viel te noteren, de gelijkmaker tegen Feyenoord. Maar aan alle kanten weggespeeld, de score had nog hoger kunnen uitvallen dan 1-5.

De interim-trainer Rob Penders had de ‘mission impossible’ om de mentaal armzalige selectie aan een goed resultaat te helpen. Iedereen zakte opnieuw door de ondergrens, zelfs een vaste waarde als Vasilis Barkas deelde in de malaise.

Er was natuurlijk ook een groot kwaliteitsverschil. Momenteel zou geen enkele speler van FC Utrecht in de selectie van Feyenoord van toegevoegde waarde zijn, dat zegt alles.

Ook over het aankoopbeleid want na het vertrek van Bas Dost, Sander van der Streek en topscorer Tasos Douvikas die vooraf luid toegejuicht werd bij een ereronde, is het scorend vermogen tot nihil gedaald. ,,Het enige hoogtepunt viel al voor de wedstrijd,’’ merkte buurman Ad snedig op, toen de Griek langs de volle tribunes liep. 

De eerste goal van FC Utrecht is eindelijk een feit, Ad van Liempt glimlacht op Vak P  (foto: Hans van Echtelt)

En hoe nu verder? Met de cruciale wedstrijden tegen Heracles (uit) en Almere City (thuis) zal het voor de nieuwe trainer zaak zijn om in ieder geval rust in de tent te brengen. En spelers weer wat zelfvertrouwen bij te brengen, nu waren de onderlinge verwijten te vaak zichtbaar. En mogelijk een bloedtransfusie toe te passen zoals Jans dat bij Twente ook heeft gedaan. Hij zal intussen ook geconstateerd hebben dat te veel routiniers hun beste tijd hebben gehad en dat hun plichtmatige inbreng niet langer gedoogd kan worden.

Maar nog belangrijker is: spelvreugde weer terugbrengen die overslaat op de tribunes. Nogmaals, het chagrijn moet verdwijnen in Galgenwaard want daar is niemand bij gebaat. De cynische spreekkoren tijdens de wedstrijd tegen Feyenoord waren dan niet altijd even gepast maar duiden wel op de grote onvrede die momenteel heerst. Verliezen mag maar niet toestaan dat de tegenstander er een ‘veredeld oefenpartijtje’ van kan maken. Dat is FC Utrecht onwaardig.