Koos Marsman - Soms duurt het even voordat iets beklijft, voordat een CD bij je binnen komt.  Zo’n Album is het tweede solowerkje van Laroux met als titel: ‘Gekanteld Gras’ 

Lenny Laroux is al jaren lang de frontman van de Utrechtse Wereldbeat Zydeco band, Allez Mama, bekend van hun enige wapenfeit, het hitje  ‘Je Liegt dat je barst’. Een nummer dat tot op de dag van vandaag in Brabant en Limburg nog steeds ieder jaar luidkeels voor de Vastenavond wordt meegezongen en gecoverd. Onlangs heb ik het zelf nog in een cafe aan het Stratumseind in Lampengat kunnen horen.

Zowel op zijn eerste solo Cd ‘Liever een Pallieter’ als op “Gekanteld Gras”, die een half jaar geleden verscheen, laat Laroux de Zydeco voor wat het is en flirt hij met allerhande stijlen uit de folk en zelfs klassieke muziek. De klankkleur van de muziek ligt in de Balkan, bij de Ierse en Bretonse folk en in het Vlaanderenland.

Gebruikmakend van vleugjes Americana en African High-life muziek (van zijn grote inspiratie, Paul Simon) maakt Laroux een interessante en gemêleerde CD.

Met name het instrumentale ‘Myr Brann’ waarop Laroux op de Fujara speelt (een Slowaakse fluit) en het verstilde nummer ‘Wals voor een dag’, gespeeld op een Melodica, vallen mij in het bijzonder op.

Het dichts bij de Cajun komt hij nog in het, door de bassist Erik van Es, geschreven nummer ‘Lente’ De single die aan het album vooraf ging.

Schijnbaar moeiteloos en met een gemak als of het altijd zo was, kantelt Laroux een kata-klop polka van Tom Waits in een vurige tango en een nummer van Erik Satie in een Arabisch volksdeuntje.

De teksten ademen de sfeer uit van een observerende man, die het liefst ontwijkend gedrag vertoont. Het beste voorbeeld daarvan is het nummer ‘Bestevaer’ een lied waarin de banken en het geldbejag het moet ontgelden. In dit lied kiest Laroux liever het ruime sop dan dat hij zich geconfronteerd ziet met het leven aan de wal. “Liever nog hier wankel staan, dan op het land ten onder gaan, aan dienders in hun veel te mooie pakken”

Verder kent het album ook nog twee mooie bewerkingen van nummers vannummers van Dario Fo, met een vlaansgezongen tekst van Wannes van der Velde en een veertaling van een nummer van Berthold Brecht.

De tweede single van het Album, getiteld ‘Vier vrouwen is genoeg’ verschijnt begin mei.

Ondanks de mooie vertolkingen vind ik het persoonlijk jammer, dat bij de keuze van de nummers ook terug is gegrepen naar nummers met een Allez Mama verleden. Maar ook dat zal een reden hebben. Ieder leven verdient een tweede of misschien wel derde kans.

Meer dan op het eerste soloalbum zoekt Laroux de rust op, en is er duidelijk nagedacht over hoe de muziek moet overkomen in het Theater.  Want dat is het doel van de muzikant.

Vanaf de presentatie in Theater Panatalone in IJsselstein op 5 juni vorig jaar zijn al vele Cultuurzaaltjes en kleine Theatertjes aan gedaan. Met het programma “Gekanteld Gras” waarin hij niet alleen zingt maar ook verhaalt van gebeurtenissen onderweg, is Laroux op 25 maart a.s. te zien in ‘De Parel van Zuilen’ (is al uitverkocht) en op 20 april in De Museumwerf in Vreeswijk.

Meer info vind je op www.laroux.nl

Voor meer informatie over de optredens kan je mailen naar laroux@planet.nl